Meningloos

Nu ik hiermee bezig ben bedenk ik me of ik hier nu al eerder over heb geschreven, maar ach, nog een keer kan geen kwaad.

Het onderstaande schreef ik bij blogger Petra als reactie:

Ik denk dat mensen heel vaak wat vinden. We hebben overal wel een mening over. Dat blokkeert soms misschien wel de essentie van de dingen die we doen en meemaken. Heb ik wel eens bij LW, dat ik dan zeg: zo, de muziek was goed, maar die persoon speelde niet zo goed ofzo; alleen dan denk ik meteen waar gaat het nu om?! God wilt ons hart, God ziet ons hart; it's all because of Jesus I'm alive, waarom ben ik dan zo bezig met van die nutteloze dingen.

Waarom zijn we altijd bezig met oordelen: ik vind dit of zus of zo. Mensen worden beoordeeld (bewust of onbewust), gedrag wordt onder de loep genomen. Lastig hoor. Ik ben erachter gekomen dat het helemaal niet nodig is. We hoeven niet te oordelen of overal iets van te vinden. Vaak spreken we ook nog zulke dingen uit en dat kan vervelende situaties opleveren. Bovendien hebben woorden kracht. Een compliment krijgen kan iemand heel diep raken (= positief), en bedenk eens wat een negatief woord bij iemand kan aanrichten (ook als diegene het niet weet). Dat is echt niet tof! Maar wel een valkuil. Voor mij is dat heel lang mijn zwakke plek geweest, roddelen. Niet echt iets om trots op te zijn. Ik heb er veel voor gebeden en stap voor stap word ik vrijer en vrijer. En het is prettig om soms meningloos te zijn, niets te vinden (vooral als het om personen gaat). En het is echt tof om te zien wat een compliment met iemand doet.

Uitdaging voor JOU: deze week elke dag iemand een compliment geven over zijn/haar gedrag! Succes!