woensdag 23 februari 2011

Lingo

Grappig om tegenwoordig mensen van mijn eigen leeftijd of jonger bij Lingo te zien. Gelijk maar even uit de wereld helpen dat ik Lingo graag kijk, nee dat is het niet.
En ik vermoed dat leeftijdsgenootjes enkel en alleen mee doen voor het 'grote' geld.
Vriendin M. en ik zijn onze kinderen ook aan het trainen voor Lingo. Wie weet worden zij de jongste Lingo winnaars ooit.
En het gaat automatisch, we hoeven er nauwelijks iets voor te doen, behalve gespreksonderwerpen aansnijden waar zij niet zo veel van mogen begrijpen. Als we het hebben over de kinderboerderij dan moet dit meer-dan-10-letter-woord gespeld worden. Niet zo zeer voor Roos, mij maakt het niet uit als zij het woord hoort en ik vervolgens moeten zeggen dat we er niet heen gaan. Dochtertje van M. die heeft altijd gespitste oren. Dus oppassen geblazen. Als het gaat over eten, bijvoorbeeld ijs of taart, dan moet ik weer enorm oppassen. Roos houdt van zoetigheid en zoetigheid houdt van Roos. Dus wij praten tegenwoordig veel dingen gespeld. De kinderen worden ouder en begrijpen steeds meer, des te meer wij onszelf en misschien onbewust de kinderen trainen voor Lingo.
Over een tijdje spelen de mama's tegen de kinderen in Lingo. We zullen zwaaien!

dinsdag 22 februari 2011

Surprise van Niels

Afgelopen vrijdag zijn Marinus en ik weer eens uit eten geweest.
Bij Le Connaisseur in Den Haag kun je lekker en goedkoop eten. En wij zijn van de goedkoop.
Na een goed voor en hoofdgerecht is het tijd voor het toetje.
En je moet weten dat ik iets met toetjeskoks heb. Dus toen ik 'Surprise van Niels' zag staan, was er natuurlijk geen andere optie meer.
Paar jaar terug gingen we met mijn schoonfamilie chique uit eten, op kosten van de baas. De baas had een restaurant getipt. In dat chique restaurant kon je allemaal kleine gerechtjes bestellen, zodat je van alles wat kon proeven. Goed idee. Wel, het toetje werd ook zo opgediend en het was zoooooooooo lekker. De toetjeskok kwam zelf vertellen wat alle lekkernijen waren en ik viel in het katzwijm. Vlak voor onze bruiloft was dat. Marinus was gespeeld jaloers op de toetjeskok, ik had hem bijna mijn liefde (voor de toetjes) verklaard. Vandaar.

Marinus kijkt een beetje bedenkelijk. Wat kun je nu verwachten bij een surprise van Niels? Hij bestelt liever maar iets anders.. We hebben allebei een glaasje wijn op (en dat is voor mij best lang geleden) en dat heeft zo z'n effect. Ik weet waar Marinus aan denkt en ik schiet in de lach. En jullie, lezers, moeten zelf maar bedenken waar wij zo om moesten lachen.
Of misschien zou de suprise iets anders zijn, dat Niels op z'n knieen zou gaan?
Marinus vindt het niet erg als ik het toetje van Niels bestel. Al zou hij op z'n knieen gaan hoef ik toch geen 'ja' te zeggen. Dat is zo.
De serveerster komt onze toetjesbestelling opnemen. En voor de zekerheid vragen we maar even wat de verrassing inhoud. Warme vruchten in saus met ijs. Dat zijn codewoorden voor Marinus. Marinus gaat ineens voor de surprise van Niels. En ik kies voor een kletskoppentoetje.
Marinus kan altijd nog 'nee' zeggen tegen Niels, mocht ie ineens voor hem op z'n knieen gaan.
Zo hebben we het ruim een kwartier over Niels. En als de serveerster ons toetje komt brengen vraag ik (net niet): 'maar, waar is Niels dan?'

Wij hadden het in elk geval gezellig. Niels vast ook met zn warme vruchtjes in saus en ijs.