Jouw spiritualiteit

De EO heeft een spiritualiteitstest gelanceerd. Klinkt een beetje griezelig, maar dit woord is gekozen om juist niet-gelovigen te trekken. Maar voor onze huisgroep is het natuurlijk ook reuze interessant om te ontdekken op welke persoon je lijkt.

De uitslag was onthutsend:
Billy Graham is met majoor Bosshardt getrouwd.
Majoor Bosshardt is gecloond en getrouwd met de vermoordde Martin Luther King.
Franciscus van Assisi blijkt een vrouw te zijn. Francisca is getrouwd met C.S. Lewis. En Vincent van Gogh is weer tot leven gewekt.

Tja.. bedenkelijk.

Martin Luther King vroeg aan Francisca of ze ook met bomen sprak, aangezien de natuur erg belangrijk voor haar is. 'Nou', zei Francisca, 'zij beginnen met mij te praten.'
Tjonge, ik wist niet dat die Van Assisi zoveel humor had. De geschiedenis zou herschreven moeten worden.

Eng!

Ik loop over straat en word haast aangevallen. Mijn aanvaller is een gevleugeld wezen, zonder ruimtelijk inzicht, die zo nu en dan een kreet slaat. Zijn geluid klinkt als volgt: roekoe roekoe roekoe. Ik weet mijn aanvaller - die zich nergens bewust van is - nog net te ontwijken door mijn hoofd af te wenden van zijn geweldige gestalte. Ik vraag me af waarom deze beesten bestaan.

En dat doe ik nogmaals als ik naast Marinus in de auto zit. Ik ben al zo vaak het bijna slachtoffer van de duif geworden. In christelijk Nederland klinkt dat natuurlijk heel aantrekkelijk. Wauw, constant geweldige ervaringen met de heilige Geest. I wish it was like that! Maar de simpele dakduif lijkt naar mijn idee echt niet op de heilige Geest. Ik zeg tegen Marinus als hij nog net een duif weet te ontwijken dat ik met God graag eens over deze beesten wil praten. Ze zijn niet zo snugger, vliegen willekeurig door de lucht en als ze iets of iemand raken dan hebben zij er geen last van lijkt wel. Ik heb een aantal jaar op de markt gestaan en dan is het echt eng als er zo'n duif in de kraam zit. Die duif is ook angstig en fladderd er vrolijk op los. Dat is eng!

In elk geval. Op het moment dat ik dat tegen Marinus zeg, bedenk ik me dat ik God flink beledig door van Hem te vragen waarom de duif gemaakt is. Vooral omdat de duif symbool staat voor de heilige Geest! Ik bedank Marinus dat hij het beest niet heeft doodgereden, dat is wel erg sneu. En ik probeer maar te dealen met de duiven in ons land.

Au

Dat mijn neefje van zeven nu moet beginnen over onze plinten.

Hij komt samen met z'n pappa, mamma en broertje bij ons op kraamvisite. Hoor ik hem ineens vragen: 'joh, gaan jullie hier ook nog eens plinten leggen?'
Een kind van zeven hoort toch niet eens te weten wat plintjes zijn??

Mirjam van drie

Mirjam van drie is mamma
Van Rosa, haar plastic pop
Ze lacht ze huilt en poept, net echt
en krijgt soms haar tut of fop

Als ze dorst heeft, mag ze drinken
en hup, daar gaat mamma's shirt omhoog
zo de pop aan de borst
maar haar luiertje blijft droog

Mirjam van drie is mamma
Van Rosa, haar plastic pop
En o wee als jij het raar vindt
dan krijg je van mamma op je kop


Gisteren waren we bij vrienden. Dochter Mirjam zeult wat af met Rosa, haar poppenkind. Rosa in Jonathan z'n maxi-cosi, Rosa d'r neus moet met Jonathan z'n neuszuigertje uitgezogen worden, z'n billendoekjes worden graag gebruikt voor Rosa. Lief! Ik zit Jonathan drinken te geven, Mirjam komt naast me zitten en trekt ineens haar shirt omhoog en ja hoor, Rosa moet ook drinken, Rosa heeft dorst. Lachen joh, twee dames op de bank met hun baby.
Later geef ik Jonathan een schone luier. En zijn derrie is geel en absoluut niet keutelig. Hoor ik Mirjam ineens naast me zeggen: 'tjonge, hij heeft een grote keutel.' Ik: 'he?'. 'Ja hier, dat is een grote keutel.'
Je raadt het al, ze had het over z'n zaakje. Dat heeft misschien wat weg van een keutel voor het oog van een drie-jarige. Het leverde mij weer een lachsalvo op!

Erfenis

Als je een huis koopt dan komt daarbij de notaris om de hoek kijken. En heb je toevallig een kind bij je op het moment dat je bij de notaris bent dan is het eerste woord wat je hoort: testament. Ik weet niet zo goed wat ik daarvan denken moet. Tot nog toe hebben we geen testament..

Mijn pa was hier gisteren. En we hadden het over de inrichting van ons huis. Hij vond ons huis warm en gezellig. In elk geval kwam het daarop neer. Sfeervol.
Al had hij het koel, koud en lelijk gevonden dan had me dat niet kunnen schelen, dan vind ik het zelf altijd nog mooi, maar zo’n complimentje is natuurlijk nooit weg!
En hij had het vooral over ‘dat ene kastje’. Een antiek pronkstuk met prachtig houtsnijwerk. Ik vind hem geweldig! Hij heeft eventjes bij mijn ouders gestaan, maar mijn moeder vond het ding lelijk. Ik was op slag verliefd, dus 1 + 1 = kastje verhuizen naar Den Haag.
Mijn pa vond dat wel jammer. Maar vaak, als het op de inrichting van een huis aankomt, is de vrouw de baas.

Mijn pa vroeg: ‘he, mocht jij komen te overlijden, dan uh..’
Ik wist waar hij heen wilde en zei: ‘ja hoor, dan mag jij het kastje hebben.’
(mits hij mee genomen kan worden naar de hemel, dan wordt hij nog met goud en diamantjes bedekt ook! Misschien dat daar al een hemels exemplaar staat te wachten in m’n pa z’n huisje?)

Tot nu toe hebben we de inboedel van mijn ouders praktisch al verdeeld. Vooral de schilderijen van opa zijn populair. Om mijn vader nou zo’n vraag te horen stellen is, laten we zeggen, bijzonder.

Ik zat dit gisteren aan Marinus te vertellen. Ik moest wel lachen om de zotheid van deze leuke vijftiger. Marinus verontwaardigd: ‘dus als jij komt te overlijden komt jou pa dat kastje hier weghalen? Heb je nog meer mensen spullen beloofd bij jou dood? Dan zit ik dadelijk met een huis zonder meubels, lekker is dat!’
Oeps.. ik had mijn woorden zorgvuldiger moeten uitkiezen: als wij dood zijn, dan mag jij het kastje hebben pa. Maar even wachten tot wij allebei gaan hemelen!

't Moet niet gekker worden!

M'n pa is aan de hyves! Wat? Ja echt!

En moederdag 2010: Roos en Jonathan hebben samen een ontbijtje voor me gemaakt. Vet knap natuurlijk. Jonathan heeft ook nog het kaartje geschreven. Zo knap van zo'n klein spruitje, ja he? Hij heeft talent zullen we maar zeggen! Roos heeft overigens een ei gekookt, dat is zeker zeer bewonderenswaardig voor een dreumes. Toch?

't Moet niet gekker worden..

Bloemen

Marinus deed vrijdag de boodschappen. Dat was al heel fijn! Komt hij ineens binnen met een bos bloemen! Dat gebeurd uhm.. hoe zeg ik dat netjes.. zelden. Dat geeft verder absoluut niet, bloemen zijn erg fijn en mooi, maar bij mij leggen ze redelijk gauw het loodje.
Des te leuker is het als hij wel een keer bloemen meeneemt. Hormonale kraammuts dat ik ben is het eerste wat ik zeg:
'Heb je die van iemand gekregen?'
'Nee, ze zijn van mij voor jou.'
'Nee toch zeker, heeft iemand tegen je gezegd dat je dat best eens kon doen ofzo?'
'Nee, echt niet.'
'Yeah right.. Oh, maar wel vet lief van je hoor! Dat klonk ook niet erg aardig.'

Zaterdag waren we in Moerkapelle voor de verjaardag van m'n zwager. Gijs en Ivon waren er ook. Gijs is de broer van Marinus, Ivon is z'n vrouw.
En die zaterdag kwam ik achter de ware reden van de bloemen ;)
Marinus en Ivon zitten elkaar vaak uit te dagen, geintjes maken e.d. Nu wilde Marinus indruk maken op Ivon. Ivon vond ons als stel in het begin best 'heftig'. We zijn een open boek. Waar G & I voor een verjaardag een ruzie uitvechten in de auto, doen wij dat even tussen neus en lippen door op de verjaardag. Ivon dacht dat Marinus soms echt heel hard tegen mij was.
Dus ik zit zaterdag in geuren en kleuren te vertellen dat ik bloemen had gekregen van Marinus (en niet eens voor moederdag!). En ik vertel er ook bij hoe ik reageerde. Marinus legt later aan Ivon uit dat hij bloemen gaf om Ivon te laten zien dat ie best lief voor mij is. Zit er toch nog een dubbele bodem onder z'n bloemtjes ;)

Spelletje

Roos heeft een nieuw spelletje ontdekt: moedervlekken openkrabbelen.
Eerst zit ze lekker te kroelen op schoot, vervolgens krijgt ze een vlek in 't oog, kijkt ze heel ernstig en voor ik het door heb heeft ze d'r nageltjes al in mijn hals gezet.
Dat gaan we dus maar gauw afleren!

Moe-der

Moe, (maar de) der. Tig nog lang niet gepasseerd.
Moed. Er. Gens vandaan halen, of doe ik iets verkeerd.
Moeder zijn is geen kattepis, dat heb ik inmiddels wel geleerd.

Het is overigens erg leuk en gezellig, zo met z'n viertjes. Ik voel me bevoorrecht, een beetje moe, maar erg gelukkig. En ik krijg steeds meer bewondering voor m'n eigen mams.

Rollatortrauma

Roos is aan de wandel en dan zijn superstunts ook nooit ver uit de buurt. Ze rende pas met d'r rollator (voor de kenners, een chicco) door de huiskamer. En als stuntdreumes moest er natuurlijk iets spectaculairs gebeuren. Ja hoor, d'r chicco bleef ergens achter haken en SupeRoos vloog met een koprol door de lucht. Au. Stunts doen soms pijn en Roos huilde dan ook jammerlijk. We zijn dat nog aan het afleren bij haar ;) Een echte stuntdreumes huilt toch niet?

We zaten vanmorgen deze 'eerste-keer-tand-door-de-lip-stunt' in geuren en kleuren aan opa en oma te vertellen. Zegt opa: tja.. dat wordt een trauma. Roos zal later als ze tachtig is het vertikken om met een rollator te lopen.'

Zie je het al voor je? Een bejaarde Roos met angst voor rollators?

Ze gebruikt de chicco sinds haar stunt niet meer. Misschien groeit ze eroverheen, misschien heeft opa gelijk?