woensdag 21 juli 2010

Geslaagd!

Gisteravond zitten we even voor de tv. En tijdens de reclame kijken we naar de laatste paar minuten van het programma 'de grote woonwens'. De vrouw die in dit geval verrast wordt heeft een hondentrimsalon. Ik zeg tegen Marinus: 'hoe zou je een hondentrimmer worden? Dan ben je toch een soort van kapper?'
Marinus: 'ja, je moet dan natuurlijk de kappersopleiding doen en dan met een onvoldoende slagen. Gefeliciteerd, je bent gezakt!'

Alle mislukte kappers werken dus in de hondentrimsalon. Deze mevrouw was overigens erg blij met haar opgeknapte salon, de dames die hun vachtje in de krul willen zetten vast en zeker ook!

maandag 19 juli 2010

Gratis, maar toch niet helemaal, baal baal baal

Ik kan er zo een liedje over schrijven.

Gaan Marinus en ik vrijdag uit eten. Leuk en nog leuker omdat het gratis is! We hebben ook eens iets gewonnen en dat terwijl we ons van een loting niet eens bewust waren!

Dus op kosten van onze vriendelijke hypotheekadviseur (en tegelijkertijd aankoopmakelaar) hebben we Spaanse delicatessen geprobeerd, lekker bevonden en soms een beetje laten staan.
Marinus aan de wijn, ik aan het stuur.

Maar voor het zover was, zagen we een flinke parkeerboete onder de ruitenwisser zitten. 71 euro!! Dag gratis dineetje voor ons tweetje!

Hopelijk haalt het bezwaarschrift nog wat uit. Jullie horen nog van me!

zondag 18 juli 2010

Liefdevol uitschelden

doet soms ook een beetje pijn. Maar zo'n scheve grijns doet me dan wel weer heel goed.

Het leven van een moeder is soms zwaar. Ik ben nog maar net puber-af en in plaats van in de discotheek te hangen tot ergens in de vroege ochtend (wat ik overigens maar zelden deed, mijn slaap is me heilig!), hang ik nu lamlendig tot diep in de nacht in bed. Zonder te slapen. Ik ben gisteren tot de ontdekking gekomen dat Jonathan de afgelopen nachten slecht tot nauwelijks sliep omdat hij het koud had. Arm kind, waardeloze moeder.
Met die ontdekking in mijn hoofd heb ik hem beter aangekleed en.. vannacht ging het dus veel beter!

Marinus gaat daarentegen, sinds de geboorte van Jonathan later naar bed, moet er vroeg uit en slaapt heerlijk! En ik gun hem dat van harte. Maar soms, als de vermoeidheid toeslaat wil hem er nog wel eens op wijzen dat hij wél kan slapen en ik niet. Ik ben soms gewoon een kreng.

Marinus zegt pas iets tegen me in de trend van: 'ja, maar dat zeg je alleen maar omdat je het niet leuk vind dat ik wel kan slapen en jij niet.'
Het was een beetje waar, maar ik vond dat niet zo leuk, dus ik zeg semi voor de grap: 'eikel'
Hij: 'je moet niet zo schelden, trut'
Ik: 'ja, maar ik scheld met iets natuurlijks.'
Hij: 'ik ook, je bent van nature een trut.' Met een grote grijns op zijn hoofd.

Ach, hij doet gewoon waar ik hem pas om vroeg: 'ik mis soms je grapjes enzo.'
Dit was weer een goeie hoor.

Nog een opmerking:
We zitten een beetje te dollen en ik zeg tegen Marinus: 'joh, als je dat doet (kietelen ofzo), dan heb je echt een probleem.'
Hij: 'ach, dat probleem kreeg ik toen ik een paar jaar geleden 'ja' tegen je zei.'

Au.

Maar wel grappig!

maandag 12 juli 2010

Koeien op de BBQ

Dat is geen vreemd iets. Lekker stukje biefstuk ofzo. Dat klinkt voor een vegetarier niet bepaald lekker. Maar dat is het wel! Hah!

Naast de superdeluxe échte vuvuzela, heb je ook van die nepapparaten. Lekker goedkoop en het geluid wat eruit voortkomt klinkt als muziek in de oren. Ahum. Ten eerste; te veel decibel dus je wordt doof, ten tweede zal je getoeter nooit gewaardeerd worden, behalve door een kudde gnoe's die graag willen paren.

Zitten we gisteren (net als de rest van Nederland) voetbal te kijken bij mijn schoonouders. Hun buren kijken natuurlijk ook voetbal en laten daaraan een BBQ vooraf gaan. En ook tussendoor eigenlijk. Ze kijken namelijk buiten voetbal. Heel beschaafd hoor. Wij hebben binnen meer herrie lopen produceren dan de hele gang buiten.

Maar iemand bij de buren had dus zo'n mislukte vuvuzela. Ik waande me, door het geluid, al in de bossen van Noorwegen. Ik dacht altijd dat ik bang was voor elanden en ander groot wild, maar sinds die vuvuzela mijn fantasie zo vreselijk aanwakkert lijkt het net alsof het de normaalste zaak van de wereld is om tussen de elanden, gnoe's en dergelijke te leven.

Zegt m'n schoonmoeder dus: 'tjonge, lijkt net alsof ze een levende koe op de BBQ hebben liggen, elke keer wordt ie een stukje verder gebraai.'

Dat is een leuke opmerking voor je voorstellingsvermogen. Lukt bij mij altijd goed. Ik denk in beelden. Laat het Marianne Thiemen maar niet horen wat de buren hebben gedaan.
En ja hoor, tijdens de voetbal hoorden we nog af en toe een doodskreet van een half verbrandde koe. Daar gaat ie weer een stukkie, arme koe.

donderdag 8 juli 2010

Blogop

Ik denk dat het door het warme weer komt. Ik ben, sinds ik weet dat regen niet dodelijk is, erg fan van de lente en de herfst. De zomer is dan zo.. zomers. Warm, broeierig en ik maak me dan ook nog eens zorgen over twee kindjes. Hebben ze het niet te warm, drinken ze genoeg, hoe help ik ze de zomer door??

In elk geval, mijn hoofd is een beetje blogleeg. Ik heb alleen maar simpel nieuws te melden. De bruiloft was geweldig! Wat een feest! Dat is toch gek, dat je kleine broertje (die eigenlijk helemaal niet klein is, gewoon een stoere vent) getrouwd is. En mooi om te zien dat er zoveel pure liefde van Harm en Lin afstraalt. Ik heb altijd iets gehad met verliefde mensen. Ik word daar blij van. Misschien dat het de overtollige hormonen zijn die ervoor zorgen dat ik soms in m'n handen klap van blijdschap, maar ik wed dat ik niet de enige ben. In de hemel wordt er vast en zeker ook groot feest gevierd als twee mensen beloven de rest van hun leven elkaar en God trouw te blijven. Let's party! En dat hebben we gedaan!

Ander nieuws is dat ik bijna als weervrouw door het leven kan gaan. Het lijkt een lichtelijke obsessie te worden, maar ik probeer ervoor te waken! Buienradar, weer.nl en het dagelijkse weerbericht op het journaal zijn mijn favoriet! Komt er een buitje aan? Want ik denk, mede dankzij de hormonen, vaak in doemscenario's. Dadelijk is het water op. In Afrika is het water al op, en dadelijk ook in Europa.
Gelukkig staat er in de bijbel dat we ons geen zorgen over de dag van morgen moeten maken. Dat levert een mooie bezigheid op; leren zorgeloos te leven.

In elk geval is God echt geweldig! Ik bedacht me van de week weer eens waarom wij zijn gaan wonen in Den-Haag. In de harde kern van Den-Haag. In de wijk waar er rellen uitbreken als Nederland een wedstrijd wint. Dat geeft mensen blijkbaar een rede om auto's te beschadeigen en politie te irriteren. Dus een kruispunt verderop staat bij elke wedstrijd een heel legioen aan politiemensen. Maar ik wist het ineens weer! We wonen hier niet voor niets. Ik wil graag contact met de buren en weer dacht ik dat ik daar wel eens voor kon bidden. Diezelfde middag ga ik met de kids naar de kinderboerderij en daar kom ik een vrouw uit de straat tegen. Haar ken ik nog niet, maar haar kleindochter wel. Een meisje van 4 van een paar huizen verderop. We raken aan de praat en het is gezellig! Een uur later loop ik dankbaar naar huis. Ik hoef het niet alleen te doen, sterker nog, God wilt door mij heen werken. Poe-hee, gelukkig maar!

Deze blogop is toch aardig vol geworden! Op naar Nederland-Spanje!

Oh ja, voetbal. Ik bedacht me zo dat het eerste gebed van Wesley Sneijder misschien wel zo ging:
'Ha God, tja, ik ben nu aan de vrouw, zoals U vast en zeker weet. Dus ik laat me maar dopen. Dan hoor ik ook bij de club. Maar.. zo goed ken ik U nog niet, eigenlijk nauwelijks nog maar. Maar.. weet U, als U ons elftal naar de finale loodst zou ik best een hoop vertrouwen in U kunnen krijgen. Ik wil U graag beter leren kennen, misschien bent U ook wel voetbalfan? Ik beloof U plechtig om U te gaan begrijpen en te gaan kennen, maar de finale, zit die er dan wel voor ons in? Groetjes en tot gauw! Welsey, maar dat wist U vast al.'

Die jongen doet het goed in ons elftal he.

Aju!