Update

Zo, gisteren zijn Roos, Marinus en ik voor het eerst buiten geweest. Poe-hee, wat is het KOUD!!
Gelukkig houdt Roos d'r temperatuur goed vast, dus heeft ze niet zoveel van de kou, mits ze goed ingepakt is en haar wagen is voorverwarmd:)
Vandaag ben ik alleen een klein rondje wezen lopen. Men zegt dat een bevalling net een marathon is. Zo voelde ik me gisteren wel toen we buiten liepen. Ik ben echt snel buiten adem. Maar vandaag gaat het alweer beter. Ik ben blij dat ik zo mobiel ben, ik kan lekker wat dingetjes doen.
En ik ben blij dat Marinus twee weken vakantie heeft (precies vanaf het moment dat Roos geboren is). Heerlijk om met z'n 3-tjes deze dagen te beleven!

Met Roos gaat het erg goed, ze is al zo'n anderhalf ons boven haar geboortegewicht. Dat betekent dat ze goed groeit! Fijn!

We zijn God enorm dankbaar voor dit wonder. Een paar weken terug schreef ik over die bloemen dat God ze allemaal zo mooi heeft gemaakt, pietje precies. Nou, God is nog bijzonderder (woord bestaat geloof ik niet) te werk gegaan met dit kleine meisje! Hij is echt een Big Artist, the Biggest!

Geboortekaartje

Roos is geboren!

Zondag 21 december om 20.49 is Elisa Rhodé geboren. Haar roepnaam is Roos! Wouw! Wat een wonder!
Na een snelle bevalling kwam deze dame gezond ter wereld. Marinus is een trotse pappa die lekker veel met haar wilt kroelen. Ze vindt het heerlijk om te drinken en dat doet ze ook erg goed en vaak!
Roos woog bij haar geboorte 2930 gram, prima dus!
Ik ben nog erg moe, maar bovenal ENORM GELUKKIG!

'Je bent voor ons een gift van God
waardevol en klein
we weten dat, waar jij ook gaat
Zijn Hand op jou zal zijn'

Kerstkindje?

Jesse, broertje van Marinus, zegt tegen z'n moeder: nou mam, ik mag hopen dat de baby niet met kerst geboren wordt, dan wordt jij namelijk een kerstomaatje!! (goed lezen!).
En Marinus en Eveline worden dan kerstverse pappa en mamma:)
Leuk bedacht he:)

Ik ben trouwens benieuwd hoe kerstmissie was, even over een andere boeg, dus gauw Leon z'n blog checken!

Broekplassen

Nee, dat is geen sport of spelletje, dat is vervelend!

Verkouden betekent dat ik veel moet niesen en sinds gisteren ben ik erachter gekomen dat verkoudheid + niezen + zwanger zijn = broek plassen.
Bah!

Ik moest er zelf eigenlijk wel hard om lachen, want op zo'n manier plassen is een heeeeele tijd geleden. Vrouwen staan erom bekend dat als ze veel moeten lachen ze de controle over hun bekkenbodemspier (ja, zo heet ie) kunnen verliezen en dus moeten plassen. Dat is ook wel een beetje een Eef-probleem. Maar dat weet je dan, dus daar kun je rekening mee houden en je kunt het vaak ook nog goed ophouden (begint wel een beetje onsmakelijk te worden he). Maar met niezen kun je niet zoveel meer tegenhouden. Dus dat betekende gisteren een boel was.

En in het vervolg inlegkruisjes..

Lieve leute

Er bestaan veel lieve mensen op de wereld. De afgelopen dagen kwam ik erachter dat ik best een hele lieve pa heb. Hij is meegeweest naar mijn presentatie, saampies met de trein en vandaag zijn we m'n mega kerstpakket wezen ophalen. Ging hij ook mee. Gezellig hoor. Ik onderneem niet zoveel met hem, dus des te leuker als ik dat wel doe:)
Dat kerstpakket was qua grote trouwens niet mega (ik dacht aan een zware doos, zoals ik dat gewend ben van de P v F), een schattig pakketje met een boel waarde. Achteraf gezien had ik dus gewoon op de fiets kunnen gaan..

Bloemen

Vrouwen houden van bloemen! Ik in elk geval wel en ik voel me een echte vrouw.
Dit is belangrijk nieuws, stom dat ik het ben vergeten te bloggen.

Dinsdag kwam ik rond een uur of 17.00 thuis. Marinus was begonnen met koken (lief). Hij was erg betrokken bij de presentatie enzo (lief). En nu denk je vast dat ik bloemen van Marinus kreeg, maar dat is niet zo (dit is een dure maand, dus even geen al te gekke dingen doen, zo hadden we het afgesproken.). Maar om 17.30 ongeveer gaat de bel. Rare tijd voor de bel!
Staat daar mijn schoonvader met echt een vet mooie grote bos bloemen. Maar ook echt een supermooie bos! Je weet wel, je hebt bloemenzaken waar ze leuke bloemetjes verkopen, maar dit was echt een masterpiece, van een masterbloemenzaak! Wat een verrassing!

Ik wist eigenlijk niet eens dat ik zo blij kon zijn met bloemen, maar men, bloemen geven wel aan hoe verfijnd God aan het werk is geweest toen Hij de aarde schiep. Ik was dus helemaal astonished en nog steeds erg blij met deze mooie bos.
Een mooi cadeau!

Met dank aan mijn schoonouders, en schoonpa die een mooie bos heeft uitgekozen!

Woensdag

Was het weer tijd voor de verloskundige. En alles was oke. Buik groeit goed, het hartje boinkt een lekker ritme, helemaal fijn dus!
Verder bij M. langsgeweest, die was gister (het is vandaag donderdag) jarig! Hoera!

En verder was het gisteren de dag om verkouden te worden, bleh.
Ik ben eigenlijk nooit ziek (dat is de afgelopen 9 maanden wel gebleken, ik ben alleen moe geweest en heb een keertje iets verkeerds gegeten), maar verkouden worden vind ik wel zo vervelend. Snotter de snotter, niet kunnen slapen, keelpijn, hoofdpijn.
Voor het eerst in een jaar heb ik een paracetamol op (mag van de zuster). En dan maar wachten tot ik uitgesnotterd ben. Wel fijn trouwens dat ik niet hoef te werken ofzo, dat ik al vrij ben, anders moet je met zo'n vol hoofd ook nog nadenken en met mensen praten. Dat is het fijne van zo'n blogspot, ik blaat een end weg en je kunt het lezen of niet:)

Dat mijn diplomaatje binnen is (nog niet helemaal dat ik hem al kan beetpakken, ik moet wat handtekeningen afwachten, maar a la..) maakt een hoop gesnotter goed!

Gisteravond trouwens nog wezen klussen bij G. Nou ja, ik deed de koffie en de thee maken en anderen gingen klussen. Errug gezellig! En ik mocht de foto's maken. Wie weet dat G. ze op z'n fotoaccountsite of iets zet. Als dat zo is zal ik eens een linkje plaatsen.

Nou aju, ik ga verder snotteren!

Joepie de poepie!

Je raadt het al! Vandaag was m'n presentatie en ik heb mn punten binnengehaald! Fijn hoor, ik ben zo blij! Ik moet alleen nog wat administratie doen en dan heb ik mijn diploma echt in handen:-)

Een korte update dus, maar wel een belangrijke!

Nooit uitgeleerd

Van vrienden kun je leren!

Soms, zoals die beroerde nacht, kun je je laten leiden door frustratie en boosheid. Niemand wordt er beter van. Ik voel me er ellendig door en dat terwijl ik van mezelf best wel vrolijk ben. Denk ik.
In elk geval, vriend W. vertelde naar aanleiding van een vervelende situatie dat hij de "vervelende" persoon in kwestie ging zegenen. Je kunt soms zo negatief doen naar aanleiding van wat iemand heeft gezegd of gedaan, of gewoon door omstandigheden, maar het is echt goed om je te laten leiden door Gods Geest. Zondag liepen Marinus en ik langs het bewuste studentencomplexje. Ik keek semi-grappig boos naar het complexje en toen zei ik tegen Marinus: eigenlijk moet ik helemaal niet zo kijken, het geeft blijk aan mijn boosheid. Wie wordt daar beter van?
En toen heb ik mijn mooiste glimlach laten zien:-) < zo dus ongeveer.
En eigenlijk voel ik me daar ook dan meteen beter door.
Wonderlijk toch?

Zaterdagavond bij Herman Boon geweest. Ik ken aardig wat cabaretiers, niet zoveel christelijken eigenlijk. Dus het was een nieuwe ervaring om Herman Boon te bezoeken. Ik dacht eerst: mm.. flauw grappen (bovendien ging het over baby's en bevallingen, daar zit ik nu niet zo op te wachten). Maar na de pauze kwam de clou: de hele show werkte toe naar vette evangelisatie! Man, die man heeft echt een hart voor zoveel mensen. Ik vond het heel bijzonder dat hij echt de tijd nam om het evangelie te vertellen en op een best grappige manier.
Als je nog gaat naar Herman Boon, neem iemand mee die Jezus nog niet kent. Waardevol hoor!

En nu aan m'n presentatie werken, morgen presenteren!!!

Herrie..

Dat we niet in de meest nette perfecte buurt wonen is denk ik wel bekend. Er wonen veel studenten en die houden van een feestje. A la, moet kunnen, af en toe. En als je feestjes BINNEN viert dan is er niets aan de hand, heeft de buurt er geen last van.

Nou, vannacht was er wederom een feestje aan de gang. Tegenover ons is een klein complexje wat door studenten bewoond wordt, ik geloof een boel Spanjaarden. Een paar keer in de maand geven ze een feestje, maar vannacht was het echt te bont!

Om drie uur 's nachts hadden we nog geen oog dicht gedaan. De muziek was in eerste instantie nog wel te behappen. Raampje dicht en slapen maar. Maar naarmate de tijd verstreek werd de muziek alleen maar harder en werden Marinus en ik steeds chagrijniger. Ik dacht in eerste instantie dat het de bovenbuurman was en om 02.30 uur deed ik m'n kleren maar aan om hem even een bezoekje te brengen. De muziek klonk in elk geval hetzelfde als zijn muziek. Gelukkig hebben we van zijn muziek al veel minder last sinds we erover gesproken hebben met elkaar, dus ik was wel verwonderd dat het ineens zo hard was. Marinus was inmiddels in de huiskamer gaan zitten. Zwaar geïrriteerd. Kun je eens een dagje uitslapen (tot 9.45 - 10.30 namelijk oefenen met worshipteam) wordt je nacht vergald. Maar Marinus zei in elk geval dat het de bovenbuurjongen niet was. Inderdaad, in de huiskamer hoorden we geen gebonk. Nou, toen was bij mij de maat vol - bellen naar de politie (het 0900 nummer natuurlijk). Ik wilde zeker weten of de pokkeherrie bij de overburen vandaan kwam dus ik deed de deur open. Staan daar twee undercover agenten met heftige apparatuur de herrie te meten: 'Mevrouw, gaat u de politie bellen? Wij zijn van de politie.' Fijn.. Nou, met de apparatuur hebben ze blijkbaar een officiële meting gedaan (er waren inmiddels meer klachten gekomen). De meneer in kwestie zei dat ze zouden zorgen dat het feest zou eindigen. Dat duurde helaas nog zo'n drie kwartier. Dus ik dacht, ik bel gewoon naar de politie, laat ze nog maar eens langs gaan. En wat fijn om een vrouw begrip te horen tonen voor de situatie: 'Ja mevrouw, ik begrijp het, het lijkt me echt vreselijk.' Enfin, 15.15 kwam er rust in de tent - eindelijk.
Marinus en ik hebben samen manieren bedacht om deze mensen (die geen normale muziek kunnen luisteren en ook niet normaal kunnen praten - ze moeten schreeuwen naar elkaar ofzo) duidelijk te maken hoe irritant het is om niet te kunnen slapen omdat er aso's wonen. We zouden een fanfare bestellen en voor de deur neerzetten. Of met een stationtoeter de hele ochtend voor het raam staan toeteren. Je wordt in elk geval wel creatief als je zwaar geirriteerd bent.

Dat was dus onze nacht, een erg korte nacht.

Leuk:

Avondmaal met vijfjarige kind D.

Mamma van D.: neem maar een slokje, dat is geen alcohol (dacht ze, zij was de volgende..).
Zoon D. neemt een slokje en maakt daarna zeer bijzondere geluiden: 'aaaaahhh baahhhh bleeeh vies' en al uitspugend geeft D. aan dat hij geen wijnliefhebber is.

Een bijzonder avondmaal.

YES!

Ik mag presenteren! Joepie de poepie! Dat betekent in elk geval dat ik een voldoende heb:)
Dus dat ik mijn diploma praktisch al op zak heb. Olee oleoleoleeeeeeeeeee
Nou dinsdag is dus de grote dag en ik ga lekker in m'n remi:)

Ik voel me echt een gezegend mens, een makkelijke zwangerschap en ook nog kunnen afstuderen net voor de eindstreep (of het feest gaat voorlopig niet door als BB komt..maar ach.. we weten dat we een diploma binnen hebben).
En ik heb een lieve man:) En natuurlijk nog veel meer, maar als ik dat allemaal zou vertellen, dan zou dit weer een ellelange blog worden.

In de trein..

Dankzij de mobiele telefoon is treinzitten toch een heel andere beleving geworden. Mensen die monologen lijken te voeren maar toch met iemand aan het praten zijn aan de andere kant van de verbinding. Vooral met zo'n headset is het lastig te achterhalen of iemand last heeft van meerdere persoonlijkheden of dat hij/zij wel gewoon aan het bellen is.

Ik ben gisteren bij vriendin L. en baby C. geweest in Schiedam. Gezellig! Op de terugweg zat ik in de trein naast een meisje dat in elk geval tot aan Delft (en misschien nog wel tot aan haar eindbestemming richting Den-Haag) het heeft gehad over bloemen. Ze vertelde haar, ik-gok vriendin dat het voor haar een hele prestatie was om een bos bloemen vanuit Rotterdam naar Amsterdam mee te nemen. Of van Den-Haag - Amsterdam, enfin, het fijne weet ik er niet meer van. 'Zo'n grote bos bloemen, en dan weet ik niet hoe ik die bos bloemen vast moet houden he, hoe het moet. En dan vragen mensen: "wat een mooie bloemen, zijn die voor mij?" Joh, shut up..' - aldus de jonge vrouw in kwestie. Ik vond het een bijzondere tien minuten, ze sprak veel (en ik weet wat dat is, ik praat namelijk ook veel, alleen niet als ik alleen ben of als ik slaap of heel af en toe ook gewoon niet) en alleen maar over bloemen. Dat ze van d'r vriend soms wel eens bloemen krijgt, echt een grote bos. Maar niet op van die commerciele dagen als Valentijn enzo. Hij wilt haar gewoon bloemen geven als hij dat wilt. Attent. Al met al een bijzonder gesprek.

Je leert een vreemde tegenwoordig wel makkelijk 'kennen' in de trein.

En dan cross je op je supersonische fiets naar huis en dan gaat het ineens niet meer over bloemen. Irritatie nummer 2. Mensen die hun zakken legen op straat. Sigarettenplasticjes worden met alle gemak op de stoep gegooit. Nonchalant zie ik een jongen rotzooi op straat gooien. Ik krijg echt een neiging daar wat van te zeggen, maar durf dat niet altijd. Vroeger (alsof ik al héél oud ben) gooiden mijn vrienden hun kauwgommetjes met gemak op straat. Ik werd daar echt nijdig van en pakte de kauwgom op en gooide het dan in de prullebak, of stopte het in een papiertje o.i.d. Ik vraag me dan af waarom mensen dat doen, zo gemakkelijk. Er staan niet voor niets overal prullebakken. En je wordt toch veel gelukkiger van een perkje met mooie bloemen (om even terug te komen op treingesprek) dan van een perkje met lelijke en vieze troep????

Irritatie nummer 1 is trouwens dat sommige mensen bij het leven vloeken en tieren. Ook als ze gewoon een mooi verhaal vertellen. Zo mooi is dat verhaal uiteindelijk dus niet meer. Mensen weten niet altijd waarom ze schelden met 'Jezus dit en Jezus dat'. Lastig vind ik dat hoor.

Conclusie:
Bloemen zijn mooi en je kunt er uren over babbelen (als je vrouw bent denk ik) en troep is vies en hoort in de prullebak thuis!

Echt zwanger..

Dat je dingen gaat vergeten als je zwanger bent, hoort er blijkbaar bij. Zo wilde vriendin J. pas onze postcode geven. Ik zeg 2623 PJ, maar voel meteen dat er iets niet klopt. Wat dat 'iets' is, is nog niet bekend, maar ik zeg tegen d'r dat het niet goed voelt. 'Ik bel Marinus wel even en ik laat het je zo weten, alhoewel ik ook niet weet waarom deze postcode verkeerd zou zijn, klinkt in elk geval wel Delfts.'
Toch Marinus maar even gebeld: 2624 JB klinkt toch een beetje anders dan die andere postcode. Stom he?!

En van de week voor het eerst een afspraak met de verloskundige vergeten. Ik bel op en bied m'n excuses aan, het is natuurlijk vervelend, maar ik was in de veronderstelling de volgende dag naar de verloskundige te moeten. Mevrouw zegt: 'je bent echt zwanger hoor.' Dat valt met een dikke buik natuurlijk ook niet te ontkennen, maar deze kwaal is blijkbaar ook typerend..

Even wat anders.. Nu ik meer thuis zit en geen verplichtingen heb (behalve huis schoonhouden, wassen, koken etc. etc.) begin ik vertrouwde dingetjes echt wel te missen, zoals de MeidenMall. En vandaag kreeg ik een sinterkerstpakket voor het werk wat ik daar doe, terwijl ik dat nu helemaal niet doe! Ik kijk er echt naar uit om de BB te showen aan al die leuke meiden!
En dan over een tijdje weer m'n vertrouwde maandagavondje op te pakken. Maar nu nog even niet..

Majo en Eef lol:

Marinus is pas op één of ander boor-iets-met-olie-maar-als-ik-booreiland-zeg-klopt-het-niet-apparaat geweest. In elk geval was het iets enorms waar je voor de veiligheid zo'n bril moet dragen.

Majo ziet 'm liggen en zegt: Zo, is dat je nieuwe bril joh?
Ik: Ja, m'n leesbril, nah ja, eigenlijk is 'ie van Marinus, maar hij schaamt zich ervoor.
Majo: Joh, iedereen loopt tegenwoordig toch met zo'n (zonne)bril?

Dat is natuurlijk ook zo. Marinus heeft alleen een variant met een H-tje erop en dat kan natuurlijk heelveel betekenen: 'helemaal te gek', 'he joh, idioot', 'hallo', 'helemaal kippig'.. en veel meer..

Grappig als je om zoiets stoms zo serieus kan doen:)

Gezellig dagje

´t Was vandaag een gezellig dagje. Majo is langs geweest! En dan is het altijd feest!!
Gek hoor, om dan bij het doei-zeggen doei te zeggen voor waarschijnlijk de laatste keer ik met een dikke buik en in m´n eentje. Straks ben ik niet meer alleen thuis, is er een babytje bij! Ik ben natuurlijk sowieso niet alleen, Marinus is er gelukkig, en dat is enorm fijn. Je snapt vast wat ik bedoel. Apart dus.

Wat ook heel apart en een beetje irri is, is dat het toetsenbord spontaan verkeerde leestekens geeft. Dan typ je een smiley en dan krijg je dit ±'. Japanse glimlach= )die ´is´ is een vraagteken'. Je krijgt wel bijzondere teksten van deze tekentjes!

Leuke uitspraak:

Ik gaf haar bonbons, zij gaf mij de bons..

Ahhh (maar om z'n eigen opmerking kon hij zelf tenminste lachen:))

Ik heb geen recht van spreken, maar toch..

Hihihaha, ik kan zelf niet autorijden (maar dat weet je al als je enkele berichten hieronder hebt kunnen lezen), maar toch wat grappigs.
We zitten(lees: W., J. en ik) bij de Ikea lekker wat te eten. Leuk is dat, want in het 'nieuwe' restaurant heb je een boel raam. En ik vind uit het raam kijken erg leuk, lekker naar mensen kijken, er beweegt een boel. En zo zien we ook een (vrouw?? toch mijn vermoeden) die bij de los en laadzone haar/zijn auto achteruit wilt inparkeren. Er is een mooi gaatje tussen twee auto's. De desbetreffende persoon heeft overigens een mini autootje dus in zo'n reuzegat moet dat toch makkelijk passen. Maar toch, persoon stuurt de auto praktisch in een andere auto. Vet te scheef ingeparkeerd! Hihi. Grappig om te zien, niet om zelf mee te maken natuurlijk:)

En verder: Sint is weer uit het land. Ik heb gelachen en gehuild (van het lachen) om alle hilarische gedichten en suprises! Leukleukleuk!
Mijn scriptie is door de tweede lezer positief beoordeeld. In elk geval een voldoende niveau. Een paar aanpassingen hier en daar en 16 december presenteren maar!!! Joepie de poepie!!

En verder vandaag..

Oke, je krijgt een kind en een van de dingen die je dan ineens veel hoort is: heb je al een uitvaartverzekering afgesloten?????Dus ineens sta je niet zozeer stil bij nieuw leven, maar bij de dood, joepie!
Nou, wij hadden dus nog niets afgesloten. Maar aangezien wij geen goeie spaarders zijn en nu in elk geval maar minispaargeld hebben leek het ons (nadat we met verschillende mensen hierover van gedachten hebben gewisseld) oke om ons maar goed te verzekeren. We zijn nu nog jong, dus we hoeven niet reusachtig veel premie te betalen.
Er was al zo'n mannetje langs geweest voor advies, maar net daarvoor sprak ik met vriendin J. over uitvaartverzekeringen en zij zei: ken je Gabriel Financiele Bescherming niet? (Leuk joh, gratis reclame maken voor Gabriel). Nou, die kende ik dus niet. Dit blijkt een christelijk financieel adviesbureautje te zijn wat 1/10 van hun winst aan goede doelen geeft! Mooi principe.
Dus ik dacht, ik ga eens even internetten. Meteen een mailtje gestuurd voor een adviesgesprek en vandaag kwam meneer langs. Marinus en ik zijn nu goed verzekerd voor de uitvaart en meteen heb ik maar geregeld dat we allebei (ik was alleen verzekerd hiervoor) een mooie WA en inboedelverzekering konden afsluiten via Gabriel. Helemaal geregeld dus.

Ennum.. ik vind het wel prettig dat het een christelijke stichting is, geeft toch soort van vertrouwen. Ze doen overigens ook veel andere adviesgesprekken (hypotheek e.d.). Dus, als je je nog bezighoudt met deze dingen is het zeker eens aan te raden om te googlen naar gabrielfinancielebescherming.nl.

Vanmorgen: er woont in Delft een lief oud vrouwtje, halfdoof en superblind. Er wonen er waarschijnlijk wel meer, maar mw. V. is mij bekend. Ow, en ze kan niet meer bijbellezen en dat vindt ze zoooo erg! Mijn moedertje kent heel oud Delft. Ze werkt in de bejaardenzorg, maar heeft ook een band met oudjes ofzo. Ze helpt er tig en als ze zelf geen tijd heeft stuurt ze d'r dochters erop af. En aangezien ik een dochter van m'n moeder ben, kwam mw. V. op m'n pad. Ik probeer eens in de week bij d'r langs te gaan (ze heeft trouwens een zoon, maar die ziet ze niet zoveel). En dan ga ik bijbellezen. Ze hangt helemaal voorover om zoveel mogelijk te horen. Ik lees overigens uit een vettaling uit 19noach, ik struikel nog wel eens over oud-Nederlandsche woorden. En ze is altijd zo ontroerd. Ze is best eenzaam en kan niet zoveel meer doen en dan zit ze te vertellen dat ze de halve dag met God aan het praten is. Indrukwekkend. Van oudjes kun je vaak nog een boel leren. Deze dame is echt superoprecht en enorm dankbaar, daar word ik ook weer blij van!

Owja, m'n scriptie is binnengekomen. De tweede lezer heeft enkele opmerkingen, maar wat de boventoon voert is zijn positieve houding ten opzichte van het geschreven werk, ik krijg complimentjes:) feels good na maanden zwoegen, zweten en afwachten! To be continued.... gaan we 16 december halen??

Kook je 'n deuk, bak je 'n kreuk (3)

Oke, of het lekker is/was moet je maar op Leon z'n blog lezen. Het recept zet ik hier toch neer. Ik vond het in elk geval lekker (en gezond)!!

We gaan vandaag een tomaatje vullen.

Dus wat heb je nodig?

- Tomaten, per persoon 1, of twee, ligt eraan wat je erbij serveert. Wij hadden op tafel nog een salade staan, dus 1tje bleek genoeg per persoon.
Neem wel grote tomaten!
- Broccoli, per tomaat zo'n 75 gram.
- Room
- Eierdooier
- Zout en peper

Hoe maak je het?

Lepel de tomaten leeg. Het vruchtvlees kun je gebruiken in je salade, of verzin er iets anders lekkers mee.
Ondertussen kook je de broccoli kort (met stronk en al), zo'n 3 minuutjes. Vervolgens gooi je de broccoli in de blender, samen met de room en de dooier. Mixen maar!!
En voor smaak, zout en peper toevoegen.
Ik gebruikte wat kookvocht, omdat de broccoli anders niet zo goed wilde mixen.

Dit mengsel schenk je in de lege tomaatjes en je gooit ze zo'n 10/11 minuutjes in de oven op 200 graden.

Dit is nogal saai en daarom maakte ik een camembertsausje erbij. Je kunt zo'n ronde camembert kopen (bij de c1000 is ie lekker goedkoop, 0,89 cent dacht ik). Ik heb de helft ervan in een pannetje gedaan, samen met wat room (je kunt ook creme fraiche gebruiken). Samen met wat peper en zout zorg je dat de camembert smelt. Het sausje schenk je over de tomaatjes ennnn... smullen maar!

Verveeltip

Veel mensen kennen Sudoku wel. Nou ik vind daar dus geen zak aan. En als je je iets meer verveelt dan anders is een leuk puzzeltje op z'n tijd een uitkomst. Nu heeft medezwangere J. een leuke puzzelhobby: Japanse beeldzoekers. Echt té leuk! Veeeeeel leuker dan Sudoku en bovendien train je je hersens er misschien ook nog een beetje mee.
Je kunt natuurlijk ook zo'n duur technisch snufje kopen waarmee je je hersenen echt traint (die heeft m'n zus, is overigens ook erg leuk), maar met zo'n puzzelboekje bespaar je wat geld!

En verder vandaag:
Bij de verloskundige geweest. Alles is prima. Hartje klopt als een tierelier en mijn bloedruk is goed. Lekker laag. Kindje ligt helemaal in het bekken en dat kan ik voelen (= niet zo prettig gevoel). Wat wel prettig is, is dat de BB goed voor de uitgang ligt:)
Owja, de box staat nu ook klaar, is wel gezellig. Dat vinden de katten ook!

Morgen of overmorgen zet ik weet een lekker recept op deze blog. Ik ga morgen wat uitproberen (gezien bij Ready Steady Cook) op onze eetgasten. Ben benieuwd! Owja, Leon, als je dit leest, niet bang worden, ik ga ervan uit dat het wel gaat lukken, dus gewoon komen eten!

Aju!

Over the top

We hebben weer een held(in) op ons lijstje staan; mijn overactieve moedertje!
Ze belde gisteren op om te vragen of ze vandaag langs kon komen, maar natuurlijk! Ik dacht, lekker gezellig koffieleuten enzo. Gaat de bel, stapt daar schoonmaaktrien van de bovenste plank binnen. Trapje mee, boenmiddeltje mee, zeempje mee en heel huiselijk, d'r instapslippers.

'Ja, van oma mocht ik vroeger toen ik hoogzwanger was ook niet veel doen, die kwam ook lekker boenen.' Maar ik kan dus echt niet stilzitten als moedertje hard aan het boenen is, dus ik heb ook mijn handen maar uit de mouwen gestoken.

Alles is schoon, ik kan weer door de ramen kijken (klinkt wel heel ernstig he), de vloer blinkt, alles is gepoetst = heerlijk!

En natuurlijk hebben we koffie gedronken, maar niet veel geleuterd!

De held van dinsdag 2 december is mijn MAMS!!!

Boete

Aaargh, 150,- euroooooos! Dat zijn er echt te veel voor een boete waar je niets vanaf weet!
Ik heb geen boete gekregen, maar Marinus. Hij rijdt auto en mij zet je (nog) niet graag achter het stuur, dan zouden we een heel maandsalaris aan boetes kwijt zijn:S

Hij zou een voetganger geen voorrang hebben gegeven op een voetgangersoversteekplaats! Nou, ik zit echt vaak bij Marinus in de auto en ik heb hem nog nooit betrapt op zoiets stoms; hij remt altijd af als er voetgangers aanstalten maken om over te steken. Hij rijdt wel rustig door als er fietsers al fietsend over willen steken: 'die hebben geen voorrang, moeten ze maar afstappen'. Dus, verbazing alom!

Er is geen beeldmateriaal of iets, alleen een agentje die dit gezien lijkt te hebben en graag boetes uitschrijft. Nou, ik ben er nu dus achteraan. Even kijken waar Marinus op de desbetreffende dag precies was en of dat klopt met de bekeuring. En dan nog kan meneer agent zoiets verkeerd hebben gezien.

En dan ben je bezig met bellen naar bureautje dit en bureautje dat. Voordat er iemand opneemt ben je minstens een paar euro's kwijt aan 'het lokale tarief' of andere 'kosten voor het gebruik van uw mobiele telefoon'. Op het moment (na minstens 10 minuten gewacht te hebben) dat ik dan in de telefoon een beetje geïrriteerd zeg: 'tjonge, nemen jullie vandaag nog op?' lijkt het net of een van de telefoonmedewerkers dat gehoord heeft, ik word meteen geholpen. Nou ja.. nog niet voldoende, ik moet een beroepsschikking opstellen om ons ongenoegen over de bekeuring aan de desbetreffende persoon duidelijk te maken. Dus daar ben ik verder mee zoet vandaag..

Arme Kelvin of arme Sint

Check de link:

http://www.ofjeworstlust.com/kelvin_verlanglijst.html

Spannend!

De eindstreep is in zicht! Nog vier weken tot de uitgerekende datum! Tja.. niet de leukste tijd (denk ik) om een kindje te krijgen, zo rond kerst en oud/nieuw, maar ja..
Het is niet alleen spannend omdat de baby bijna komt, het gaat er ook nog om spannen of ik eerst kan afstuderen of niet. Mijn afstudeerpresentatie is (onder voorbehoud) gepland op 16 december, 1,5 week voor de uitgerekende datum!Ik hoop echt dat de presentatie door kan gaan en dat ik daarmee na 4 jaar en 4 maanden mijn diplomaatje binnen kan slepen.

Marinus vindt het nu ook wel spannend worden. Hij denkt echt over hele andere dingen na, over de toekomst met een kindje. Het is een meisje, hoe kun je haar beschermen tegen allerlei gevaren enzo. Vind ik wel erg lief. Hij is nu al een ongeruste vader! In elk geval een vader die het beste voor z'n kind wilt!

Terwijl ik dit schrijf hangt er een kat aan m'n benen, poe-hee, dat doet pijn!!! Ik denk dat de mensen die om het kraambed heen gaan staan zich zullen afvragen waar mijn mishandelde benen vandaan komen:)