vrijdag 30 januari 2009

Oud vertrouwd

Oude mensen worden vaak wijze mensen genoemd, dat zijn ze namelijk vaak ook wel. En al zijn sommige oudjes toch niet zo wijs, dan is dat wat vroeger gewoon was (traditie) vaak toch nog best wel wijs.

Inbakeren is zoiets van héél vroeger. Jezus lag al in doeken gewikkeld, en nu mijn Roosje ook. Tjonge, ik wist niet wat een verademing dat voor haar en voor ons zou zijn. Maria zal vast vanaf het begin al goed hebben geslapen als Jezus al ingebakerd in de kribbe lag. Roos hield zichzelf wakker met haar armen. En daarom wilde ze veel sabbelen om toch maar in slaap te komen. Dat heeft ze overigens niet zo tegen mij gezegd, dat heb ik zo maar geïnterpreteerd. Dus, nu liggen d'r armen langs haar lichaampje en ligt ze strak in de doeken gewikkeld. En ze slaapt als Roos! En ik slaap als een roos.

Dus sommige traditie is zo gek nog niet.

Ander nieuws, heeft ook met oud te maken. Marinus en ik hebben praktisch een huis gekocht, een huis uit 1934 in Duh-Haag. Vlak bij Oud-Rijswijk, op 6,6 kilometer fietsen van de Bieslandhof. Er moeten nu alleen nog wat papiertjes getekend worden en dan is het rond. Dus het is zo goed als zo, maar nu nog niet helemaal. Wederom een spannende tijd voor huize van de Lagemaat!

dinsdag 27 januari 2009

De Bank van Opa

Roos heeft twee leuke opa's. Maar opa's zijn best oud en kunnen soms een beetje zeuren. Eén van Roos d'r opa's (lees: mijn pa) is erg zuunig op zijn spullen. Daar is natuurlijk niets mis mee. Maar, zo heeft deze opa een 'nieuwe' bank. Hoewel de bank inmiddels wel ruim een jaar 'nieuw' is, roept opa elke zondag tegen iedereen die met etenswaren op de bank gaat zitten: 'niet op de nieuwe bank eten, als er een vlek op komt...'. Een vlekkenfobie misschien?

Roos was bij opa en oma en had een schone luier nodig. Oma legt Roos op de 'nieuwe'/niet-zo-heel-nieuwe bank. Marinus zegt nog: 'doe maar niet op die bank.'
Opa grapt nog: 'poepen mag ze daar wel op hoor, maar geen cola morsen.'

Wat doet Roos: ze plast tijdens het verschonen de bank lekker vies! Haha, wat heb ik gelachen zeg. Al had ze gepoept was het natuurlijk niet erg geweest;) Gelukkig is Roos nog heel klein en heel onschuldig, hoewel wel schuldig aan de Eerste Vlek op de Bank van Opa!

vrijdag 23 januari 2009

Kook je 'n deuk, bak je 'n kreuk (nummer weet ik even niet)

Met dank aan Geertje!!:

Heerlijke en makkelijke couscous.
Ik had nog nooit couscous op en sinds ik een keer erg ziek ben geworden van rijst, moest ik ook niet echt denken aan dat spul wat iets wegheeft van rijst. Maar couscous is heerlijk!

Wat heb je nodig:

Een bakje magere spekreepjes (vaak verkocht in twee pakjes aan elkaar, je hebt er maar eentje nodig dus, 125 gr.)
300 gr. sperzieboontjes
Een half bakje cherrietomaatjes
Ik gok 125 of 150 gram (gezouten) cashewnoten) - op de gok dus
Couscous (AH heeft een leuke couscousverpakking, met daarbij ook rozijntjes. De kruidenmix in dat AH pak gebruik je niet)

Hoe maak je het:

Je bakt de spekreepjes in een pan een beetje aan. Als ze een beetje bruin beginnen te worden doe je daar de gewassen sperzieboontjes bij. Die wok je zo'n 8 minuten. Vervolgens gooi je nog heel eventjes de gehalveerde en gewassen cherrietomaatjes en cashewnoten erbij. Ik gebruikte ongezouten, maar Geertje de gezouten. Maakt denk ik niet zoveel uit. De couscous bereid je intussen. Dat is echt easy de peasy. Water koken couscous met rozijntjes erbij, even wachten en klaar is Cous. Dat prutje gooi je ook in de pan met al het andere lekkers, even mengen en smullen maar!

I love it!

Schoonmaak

Met al die snotter toestanden bedacht ik me eens dat het leven eigenlijk één grote schoonmaak is.
Je moet jezelf schoonmaken of schoonhouden
Het huis moet schoongemaakt worden, irritante ervan is dat alles weer terugkeert. Het stof wat je een week geleden van de kast hebt gehaald ligt er na een week weer; weer schoonmaken dus. De was moet schoongemaakt worden, gelukkig doet de wasmachine dat voor me. Maar ook dat gaat maar door.
Je moet jezelf 'rein' proberen te houden. Mensen zijn niet perfect, maar streven ernaar is opzich niet verkeerd. Daarmee bedoel ik niet dat je een perfectionist moet zijn, dan maak je het jezelf misschien wel erg moeilijk, maar zuiver zijn is goed. Dat kun je zelf heel hard proberen, maar je hart zuiveren kan alleen Jezus. Dingen schoonmaken tussen jou en mensen om je heen kan je natuurlijk wel zelf - vergeving vragen enzo.
De wereld moet schoongemaakt worden, poe-hee, die is vies. Gelukkig zijn er ook nog een heleboel schone dingen op de wereld, een schone (lees: mooie) natuur.

We zijn eigenlijk een heel groot deel van ons leven bezig met schoonmaken.

donderdag 22 januari 2009

Snipperdepip

Zeven is mijn lievelingsgetal. Als ik een 7 zie dan denk ik aan de zon. En nu net zie ik drie zevens! Omdat er zoveel mensen deze blog hebben bekeken. Niet dat er veel te zien valt, eerder wat te lezen. Welja, dit is onzinnige info.

Roos was gister een maand en mijn schoonvader was gister jarig. Ik werd gister verkouden en gister heb ik Roosje aangestoken. En er is denk ik niets vervelenders als een 'ziek' kind. Ik zeg meteen ziek, omdat ik erg was geschrokken vannacht omdat ze zoveel slijm in de mond en neus had. Dan denk je meteen aan het ergste. Mijn moeder en zus hebben haar vandaag bewonderd en zeiden dat het wel meeviel. Ze is niet ziek, ze is een beetje verkouden. Dat het meeviel hebben we te danken aan God. Want vanmorgenvroeg kon ik alleen maar voor d'r bidden. En bidden helpt, dat heb ik wel vaker aan de lijve mogen ondervinden. Maar ik werd er zelf rustiger van en behalve dat; Roos klonk veel helderder en minder vol. Thank You God!

Dat is een les die ooit eens in een preek werd verteld. Natuurlijk kun je naar de dokter gaan, dat moet je ook doen, daar is niets mis mee. Maar waarom niet eerst naar de Master of all Doctors?!

woensdag 21 januari 2009

Borsten

Niet een alledaags onderwerp om over te schrijven. Maar toch, vind je het smakeloos, lees je het lekker niet!

(Bijna) elke vrouw heeft borsten. Grote, kleine, ronde, theezakjes, neppe, gemiddelde borsten. Ik kwam ineens tot het besef dat mijn borsten wel degelijk werkende apparaten waren. De eerste 22/23 jaar van mijn leven waren ze er gewoon, accentueerde het de ronde vrouwelijke vormen. Maar nu hangt er een paar keer op een dag een kind aan mijn apparaten te sabbelen!

En dat is gek, want het meerendeel van je leven zijn ze 'buiten gebruik'. En bovendien zijn er veel vrouwen die ondanks een baby geen borstvoeding kunnen of willen geven. Dan laat je ze toch nooit volledig tot hun recht komen?? Als het niet kan, is dat een ander verhaal natuurlijk.

Ik las/hoorde pas dat in Afrika de borsten helemaal 'uitgemolken' worden. Soms geven oma's hun kleinkinderen zelfs de borst! dat komt natuurlijk omdat zij continue een kind aan hun apparaten hebben hangen waardoor de melkproductie op gang blijft.
In Belgie wilde een cafe-eigenaar moedermelk gaan verkopen. Niet direct, in de zin van vrouwen die op de barkruk zitten en waarschijnlijk mannen die de melk eruit proberen te sabbelen (ja, dit klinkt idd onsmakelijk), maar vrouwen die kolven dumpen hun moedermelk bij het cafe. Het schijnt namelijk lekker te zijn; zoet.

Wel, dat was het over borsten. Even wat anders. Roos is vandaag 1 maand! Joepie!

zaterdag 17 januari 2009

Grote Kunstenaar

Ik kan heel blij worden van de natuur. Die mooie bos bloemen (een tijdje geleden van schoonpa en moe gekregen) was al indrukwekkend. Maar ook de lucht, vooral de lucht eigenlijk. Van Hollands groen is bij ons in de buurt niet veel meer over. Het zicht wordt belemmerd door beton en ander niet zulk mooi materiaal. Niet dat alle huizen lelijk zijn, maar wel minder natuurlijk.

Als ik naar de lucht kijk bedenk ik me wel eens dat die stapelwolken geen wolken zijn, maar bergen. De skyline wordt dan heel anders als je je dat goed kunt inbeelden (en dat kan ik, heb een goed inbeeldingsvermogen). En tegelijkertijd zit ik me te bedenken dat God in de hemel met een penceel - niet een kleintje die je in de hobbyshop kunt kopen, maar zo'n hele grote, waarvan ik niet eens de grote in kan schatten (dat kan ik van God ook niet, Hij is SUPERGROOT) - lekker kleurtjes aan het mengen is op Zijn palet. En dan veegt ie met een kleine beweging zo'n geweldige lucht in mekaar. Wouw!
Hij kan ook pottenbakken, mensen 'bakken'. Dat besef ik me na de komst van Roos des te meer.
Hij is in elk geval SuperCreatief, want Hij IS Super!
God is echt de grootste kunstenaar die ik ken! Alle creativiteit komt ook uit Hem voort. Dank U God voor wie U bent!

Sloffe en Slipper zijn de deur uit

Ja, het was misschien niet zo slim om weer katjes te nemen terwijl Roosje 'onderweg' was. Maar de katjes hebben in elk geval bijgedragen aan het verwerken van de dood van Sokke. We hebben besloten de katjes weg te doen, sneu maar waar. Vanmorgen is een stel langs geweest om ze op te halen, mensen met een hart voor katten, dat is fijn. Het is beter voor de katjes, want wij hadden niet zoveel aandacht meer voor ze (hoe kan dat ook anders met een baby). En ik vind het behalve jammer eigenlijk ook wel weer fijn. Roos kan gewoon in de box liggen zonder dat een kattenbeest bovenop haar jumpt enzo. Dus dat was dat.

vrijdag 16 januari 2009

Slaap

Wouw, vannacht 4,5 uur achter elkaar geslapen! En 's ochtends had ik nog drie uur kunnen slapen, maar ik was zo verbaasd van die 4,5 uur dat ik niet meer kon slapen!

dinsdag 13 januari 2009

Evangelie etaleren

Marinus ligt in bed en zegt: 'heerlijk, dit is zo goed voor m'n rug.' Ik zeg: 'in bed liggen is goed voor alles, je moet toch af en toe slapen.' Marinus weer: 'al zou er zo'n liggend beroep bestaan dan zou ik dat werk wel willen doen.'
Dus ik zeg weer: 'je kunt jezelf onder laten tatoeëren en in een etalage gaan liggen (alhoewel ik dat niet zo leuk zou vinden al zou ie dat doen). Het zou helemaal mooi zijn als er een God-winkel is. Dan kun je tenminste mooie en goeie tatoeages laten zetten en daarmee het evangelie etaleren.'

Eigenlijk zouden we met onzichtbare tatoeages al genoeg kunnen zeggen tegen die leute om ons heen. Prekenserie deze maand (?) gaat over passie. Waar je hart vol van is, daar loopt je mond toch van over? Wij zijn de vensters waardoor we het evangelie van Jezus kunnen etaleren. Ik vraag me wel eens af of ik een goed reclamebord ben voor Jezus. Ik zou zo graag meer willen en durven, maar dat betekent denk ik allereerst persoonlijke groei. Alhoewel ik ook denk dat dat niet altijd een voorwaarde moet zijn om 'goed' te kunnen evangeliseren. Ik hou van Jezus en dat mag de wereld weten, ondanks dat ik niet perfect ben!
Zo!

zondag 11 januari 2009

Bijbel/mobiel

Een hyve vriendinnetje schreef het volgende op d'r hyves! Misschien al bekent maar in elk geval supergoed!

Stelt je eens voor wat er zou gebeuren als we op dezelfde manier
met onze Bijbel omgaan als dat we met onze mobiele telefoons doen?

· Het zou beteken dat we onze bijbel constant in de zak van onze broek of jas hebben.
· We meerdere malen per dag een blik erin werpen.
· Wanneer we hem zouden vergeten weer terug naar huis of kantoor gaan om hem te halen.
· En we hem gebruiken voor het verzenden van berichten naar onze vrienden.
· En we hem behandelen alsof we nooit zonder hem hadden kunnen leven?
· En we hem aan onze kinderen meegeven, voor hun veiligheid, en met hen communiceren?
· In tegenstelling tot een mobiel, heeft de Bijbel geen storing op het netwerk.
· Er is "verbinding" op elke locatie.
· We hoeven ons geen zorgen te maken over het krediet, omdat Jezus de rekening al heeft betaald en we hebben een onbeperkt krediet hebben.
· En vooral: de communicatie mag nooit worden verbroken, de batterij is belangrijk voor het leven.

Alarmnummers:
> Als je verdrietig bent, bestudeer dan Johannes 14
> Als je nerveus bent, bestudeer dan Psalm 51
> Als je bezorgd bent, bestudeer dan Mattheüs 6:19,34
> Als je in gevaar bent, bestudeer dan Psalm 91
> Als je God ver weg lijkt, bestudeer dan Psalm 63
> Als je vertrouwen moet worden versterkt, bestudeer dan Hebreeën 11
> Als je alleen en doodsbang bent, bestudeer dan Psalm 23
> Als je hard en kritisch bent, bestudeer dan 1 Korintiërs 13
> Voor het kennen van het geheim van geluk, bestudeer dan Kolossenzen 3:12-17
> Als je vrede en rust wilt, bestudeer dan Mattheüs 11:25-30

vrijdag 9 januari 2009

Slapen

Poe-hee, iedereen komt met adviezen. ik vraag natuurlijk ook advies, maar er is zoveel veel verschil tussen advies zus of advies zo. Moet ik Roosje laten huilen, of pak ik haar op. Op het consultatiebureau zeggen ze dat ik mijn eerste gevoel moet volgen. Ik kan niet goed tegen huilende baby's (erg he), dus als Roosje gaat huilen en ik ben een beetje sip ga ik lekker met d'r meehuilen. En dan zijn we samen sip. Dat is in elk geval gezelliger dan alleen:-)

In elk geval; ik vond het nogal moeilijk om Roos te laten huilen. Maar ik weet nu zeker dat het desbetreffende huiltje (ze heeft er eigenlijk maar 1, want ze huilt praktisch nooit, behalve heeeeeel af en toe een buikkrampje, nou dat is een heel duidelijk huiltje!) het ik-wil-slapen-maar-het-lukt-me-niet, of ik-wil-niet-slapen-maar-ik-ben-wel-moe huiltje is. Tada!! Vannacht heb ik haar in bed gelegd en lekker even laten huilen. Huil op en huil af, tussendoor valt ze regelmatig stil. En na een half uurtje was ze lekker in slaap, en ik dus ook zo ongeveer. En wat wordt een mens gelukkig van slapen. Mijn leven staat nu eigenlijk alleen in het teken van Roosje en van slapen (en van Marinus, dat is namelijk heel belangrijk hoor!). Overdag slapen lukt niet, dus we pakken na het eten alvast wat uurtjes. Ik ben in elk geval veel gelukkiger na een paar uren slaap! Jeee!!

Owja, we hadden ervoor gebeden, vriendin Jee en ikzelf ook wel tig keer. Gebed is verhoord, God is goed! Maar dat was Ie al voordat ie me zo fijn liet slapen hoor!

Dáág

maandag 5 januari 2009

Eerste dag alleen

Tijdens mijn zwangerschap hebben Marinus en ik steeds onze hoop uitgesproken. Dat ik voor de kerst zou mogen bevallen, dan zou Marinus ook nog twee weken vrij zijn. God is ons geloof ik erg goed gezind. De bevalling ging heel goed en snel, de borstvoeding loopt als een tierelier, Roos is een schat van een meid en onze hoop is uitgekomen. Eigenlijk was het een soort stil gebed.
Dus de afgelopen twee weken hebben Marinus en ik samen kunnen genieten van Roos.

En vandaag ging Marinus weer aan het werk. Afgelopen nacht heb ik de beroerdste nacht gehad. Twee uurtjes geslapen. Maar met het besef dat ik niets hoef, alleen voor Roos te zorgen, kom ik de dag wel door.
Ik heb haar zelf in bad gedaan. Fijn om te weten dat je dat alleen kan doen. En het was erg gezellig met z'n tweetjes vandaag. Maar ik ben toch erg blij als Marinus er weer is. Want met z'n drietjes zijn we toch compleet!

vrijdag 2 januari 2009

Op het randje van de eeuwigheid

Dat is de titel van een boek van Randy Alcorn. Apart, maar de moeite waard om gelezen te worden.

Leven en dood. Ze liggen zo dicht bij elkaar. Na een bevalling is het normaal (blijkbaar) om soms een beetje somber te zijn. En gek, ik denk dan steeds na over de dood. Alsof het me beangstigd. Maar dat is toch helemaal niet nodig. We hebben net een wonder van leven mogen ontvangen, en dan ga ik een potje nadenken over dingen waar ik helemaal niet over na wil denken. Ik besef des te meer hoe fragiel en kwetsbaar het leven is. Tegelijkertijd kunnen wij mensen zoveel hebben. Als ik denk aan zo'n ziekenhuisprogramma op tv. Mensen rijden elkaar voor pampes, maar als de röntgenfoto's zijn genomen blijkt er nergens letsel te zijn. Frappant toch?! Mooi eigenlijk.
Maar dood gaan we. Dat is één ding wat zeker is in het leven. En dood gaan doe je 'alleen'. Je kunt in elk geval niet je partner meenemen zodat hij je handje vast kan houden. Dat gaat niet.

Jezus heeft gelukkig mooie beloften gesproken in de bergrede. Daar denk ik nu aan.

Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel.
Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden.

God is de enige die de weg naar de eeuwigheid kent. En Hij kent mij. Wat een geruststellende gedachte!