Tandzooi

Ik weet dat baby's voor veel van jullie een ver-van-m'n-bed-show zijn. En dat kan ik me voorstellen, want als je niet in de baby('s) zit, dan zijn baby's, ach, nou ja, gewoon baby's, toch?

Ik beleef heel wat avonturen met baby 'Oos' (volgens neefje Menno).
Ik beleef de laatste tijd vooral een heleboel slapeloze nachten, arrgghh!

Vanaf het eerste moment dat Roos kwijlt (en ik haar tig keer op een dag zou kunnen verschonen, maar dat doe ik niet) roept half moeder-Nederland: 'ahh kind, ze krijgt tandjes, ze is er snel bij hoor!'
En ik - leek bij het leven - geloof dat. Ze is nu al drie maanden bezig met tandjes krijgen, maar nog steeds is er geen tand te bekennen. Ondertussen weet iedereen dat Roos bezig is met het krijgen van tandjes, dat is namelijk de beste verklaring die ik kan bedenken wanneer mensen vragen: 'oh, slaap ze niet door?' Ik dan: 'ach, ze krijgt tandjes, dat hoort erbij hoor?'

Ik had mezelf tot voor heel kort het woord 'doorslapen' afgeleerd. Op één of andere manier koppelt Roos dat woord aan 'oh-mamma-wilt-dat-ik-vannacht-wakker-blijf. En dat heb ik haar nooit gevraagd.

Ze slaapt af en toe goed, het merendeel van de tijd minder goed. Zo ontwijk ik het woord meestal. Trouwens ook irritant hoor, dat dat zo'n belangrijke vraag is: 'slaapt ze al door'? Is dat een vereiste voor het prille leventje van een baby? Het is meer van belang voor de pama's (pappa's & mamma's) dan voor de baby, anders zou ze toch wel goed gaan slapen???? Ach, we weten dat het van tijdelijke aard is; dat weten we eigenlijk niet, dat hopen we maar.

Ondanks alle (waar-blijft-de-)tand-en-wakker-blijf-ellende is het leven een feest! Vooral met zo'n koel kind als het onze!