Het wordt steeds triester. Wat mij betreft mag het groots openbaar gemaakt worden. We komen mensen te kort. Eigenlijk komen we geld te kort en kunnen we geen mensen meer aannemen. We moeten flink bezuinigen.
Ondanks alle ellende, het gebrek aan tijd om tijd te nemen voor degene die voor de zorg betaald (onze klant) is het zo af en toe nog best gezellig.
Mijn vette haren worden door Mevrouw K. bewondert: 'Ben je al buiten geweest vanmorgen?'
Ik (heel stoer): 'Ja, ik ben vanmorgen helemaal vanuit Den-Haag hierheen gefietst!'
Mevrouw K.: 'En hoe was het weer dan? Je bent helemaal nat geregend zie ik?'
Ik: 'Oh ja.. uhmm.. ja het regende heel hard' (dus niet, ik moet gewoon mijn haartjes wassen)
Mevrouw K.: 'Oh oh, kind toch, je moet ook een regenkapje op zetten! Dat is dom van je hoor, nu is de krul eruit.'
Jaja.. dames van rond de 90. Dat is toch andere koek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten