Ik help een meneer met wassen en aankleden. Oude mensenarmpjes door smalle armsgaten krijgen is altijd een crime. Daar zijn opzich genoeg trucjes voor, maar dat wil niet zeggen dat het dan altijd makkelijk gaat. Bovendien maken oude armen meer geluid, ze piepen en kraken!
Maar die meneer moet zijn arm dus door het armsgat van z'n hemd krijgen. Ik help hem een hand, maar toch hoor ik ineens een nare kraak. Een kraak die jonge mensen ook wel eens produceren (vooral jonge mensen die het leuk vinden om te kraken).
Ik vraag aan meneer: Heb ik nou uw arm gebroken? (Bij wijze van grap, ik verwacht nu een 'nee hoor').
Zegt meneer: Ja, een beetje!
Ik weer: Oh, dan moeten we hem maar gauw weer recht zetten!
Meneer: Ach nee joh, ik heb m'n andere arm toch nog?
We zouden allemaal eens zo gemakkelijk in het leven moeten staan!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten