Sinds Roos d'r is kom ik ineens achter allerlei eigenaardigheidjes in mijn gestel. Allereerst ben ik best vergeetachtig geworden, dat is soms lastig, bijvoorbeeld als je je eigen postcode vergeten bent wanneer iemand die nodig heeft.
Maar vannacht was weer zo'n nacht waarin ik dacht (dat ik 'm noooit vergeten zouuu..) dat Roosje zich in mijn kussen had verstopt. Ik dacht eigenlijk dat mijn kussen Roosje was, maar ik kon d'r hoofd niet vinden. Dit was niet de eerste keer. Elke keer als Roos 's nachts moet drinken heb ik zo'n ik-ben-Roos-kwijt-attack. En steeds moet Marinus (half slapend) mij gerust stellen: 'Roosje ligt in behedd.. ga nou maar slapen.' Yeah right, alsof hij dat weet (denk ik dan). Ik heb haar dan toch op bed moeten leggen. Ik kan het me niet herinneren dus ze zit in mijn kussen verstopt, nee, ze is het kussen en ik ben d'r hoofd kwijt.
Het is dus een lastige kwaaltjescombi. Vergeetachtigheid en het ik-ben-Roos-kwijt-syndroom.
Vanmorgen was ik mijn nachtelijke avontuur weer vergeten. Totdat ik mijn kussen zag, ontdaan van al zijn kleding. Arm kussen heeft een halve nacht kou geleden. Op zoek naar Roos d'r hoofd moest ik mijn kussen blijkbaar uitkleden..
Dit is vreemd maar niet eng.
Mijn zus heeft echter hele enge dingen in haar slaap gedaan.
Met een grote scherpe schaar heeft ze de boxershort van haar man in tweeën geknipt, and she did not knew!!!! 's Ochtends kwamen ze erachter. Er lag een grote schaar naast het bed en natuurlijk was de boxer kapot!
Dat is eng én vreemd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten