Dat is eng, doodeng!
Zit ik achter het bejaarde beestje lekker te naaien, wilt het apparaat er niet meer mee stoppen. En lekker naaien doe ik al niet zoveel, omdat ik het nog niet zo goed kan. Ben ik eindelijk op dreef, slaat de machine op hol!
Een naaimachine heeft een soort van gaspedaal. Ik kan niet autorijden, dus de ervaring met dit pedaal voelt als 'ik-heb-de-controle-over-deze-machine' en dat voelt goed. Maar gisteren voelde dat dus ineens niet zo goed meer toen de machine op de snelste stand bijna m'n vingers meenaaide! Ik dacht, gauw het knopje om, de machine uit, maar nee, ik moest de stroomtoevoer eraf halen! En nu kan ik dus niet meer naaien. Baal baal..
Er is hoop, naast poppendokters zijn er ook naaimachine dokters. Dus daar gaan we dan maar gauw naar op zoek!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten