Gastblogger Gerben!

Aan jou het woord:

e-Cocooning

Cocooning was dat fenomeen in de jaren 70 en 80 dat men zich meer ging
terugtrekken in de eigen knusse huiskamer. Zeg maar 'loungen'. Dat
cocoonen deed je in je rijtjeshuis op een woonerf, op je ribfluwelen
bank in een zitkuil, zippend aan je lauwe Martini, terwijl de rest van
de slecht verlichte ruimte gevuld was met donkerbruine meubelen en
natuurlijk een poef (die heet nu heel hip 'hocker'). Heerlijke tijden.

Terug naar 2009, waar alles '2.0' genoemd wordt: web 2.0, overheid 2.0,
kerk 2.0. Maar wat betekent dat nou, dat 2.0?

'Web 2.0' is een term waarmee de tweede fase in de ontwikkeling van het
World Wide Web wordt beschreven. Met meer interactieve mogelijkheden
kunnen gebruikers zelf de content van websites bepalen. Denk aan het
uitwisselen van plaatjes (Flickr) en filmpjes (youtube), maar ook
communities als Facebook, Twitter, Ikki.nl en Linkedin. Het betreft ook
initiatieven waarbij participatie een rol speelt. Zo heeft de overheid
recent de site "Overheid 2.0 beta" gelanceerd (www.overheid20.nl) waarop
ambtenaren kunnen samenwerken met burgers en andere partijen. Web 2.0 is
zelf bepalen wat je op een bepaalde website wel of niet wilt zien.

Het web opnieuw uitgevonden dus. Ook cocooning keert terug; e-cocooning
is de trend die zich vooral nu - in economisch mindere tijden -
voorkomt. Er is een trend te zien dat men zich terugtrektin de knusse
woonkamer met een laptop op de bank. Meer thuisblijven, maar dan wel
online. veranderingen in de uitgaven en meer doen me familie en intieme
vrienden. En web 2.0 maakt dat mogelijk: je kunt je eigen online
wereldje inrichten.

Het woonerf heet nu het world wide web (kun je ook heerlijk verdwalen).
De zitkuil is vervangen door wireless internetaansluiting: inderdaad
geen fysieke kuil meer, maar je eigen wereldje via je smartphone of
laptop. e-Cocooning dus. Ver weg van de kredietcris en Mexicaanse griep.

Dit artikel is ook verschenen op het weblog van Gerben Bloemendal:
www.schrijfrechten.nl