Couscous - een gedicht
Zomaar pardoes
een bord vol couscous
en als een warme douche
wordt ik verblijd
Als in een roes
gaat de couscous
zonder appelmoes
door mijn keel
Puur van smaak
en ik raak
in extase
een oase
van heerlijk eten
Tja, dat is nou couscous.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten