Bedankt!

God!

Cool joh. Mijn oma van dik in de tachtig en best, nou ja, laten we zeggen, Ouderwets Christelijk is cool!
Met OC bedoel ik; je moét een rokje aan naar de kerk, bladibladibla. Maar ach, dat maakt ook allemaal niets uit. Maar ik kan van deze oude dame toch nog een hoop leren. Allereerst haar eerbied voor God, wouw!
Ze vertelde me pas dat ze een beetje gefrustreerd was door de magnetron. Ze wilde 'm schoonmaken, maar die plaat zat vast. Toen bedacht ze dat ze er best voor kon bidden. Eerst dacht ze, beetje vreemd, zoiets kleins, maar ach, waarom ook niet.
Ze schoot een gebedje omhoog en ja hoor, de plaat liet los en ze kon blij de magnetron schoonmaken. Ik vond het echt cool dat ze dat vertelde.

Naar aanleiding van Petra d'r blog (over de inbreker) dacht ik net aan het volgende:
Marinus heeft zo'n bliepbliep apparaat voor zijn bedrijfsauto. Je drukt op de knop en de deuren gaan open. Blijkbaar gaat dat ook wel eens mis, want vanavond toen we uit de StinkJusty stapten, checkte hij zomaar even de andere auto. Poe-hee, hij zat niet op slot! Verkeerd geblieperd dus. En dat terwijl er een spiksplinternieuwe vriezer instaat, twee beertendervaatjes (ja, die hebben we gekrégen;)) en een boel ander duur bouwmateriaal!!

Dus het eerste wat ik zei was: Bedankt God! Hij is er ook in de 'kleine dingen'.

En verder vandaag:
Marinus heeft kluskriebels in z'n buik. Hij probeert al de hele dag te verwoorden wat hij voelt, een soort lichte spanning. Morgen krijgen we de sleutel en gaat hij lekker aan de klusslag!