Ramptoeristen

Er gebeurt eens wat in huize Van de Lagemaat en ineens schieten de leescijfers omhoog! Tjonge, stelletje ramptoeristen hoor, die deze blog lezen ;-)
Ik hoor sommigen van jullie al denken: 'hoe zal het aflopen', of, 'wanneer horen we meer hierover?' Wat een spanning en sensatie. Gelukkig nog geen verder nieuws, geen nieuws is goed nieuws in case of het grote onverzekeringsverhaal.

Wat spanning betreft zijn wij in een goeie buurt gaan wonen. Gisteravond stond er een undercover politieauto en een motoragent in de straat en even later kwam er een ambulance met sirenes aan. Er lag een vrouwtje op straat en er omheen stonden een heleboel mensen. Eén dezer dagen zal ik wel horen van buren wat er gebeurt is. Wil je wat meemaken kom dan in Spoorwijk/Laakkwartier wonen.

Over rampen gesproken. Het was vandaag een rampzalig lange dag. Ik ben meestal maar halve dagen weg en dit is één van de langste dagen dat ik Roos lange tijd niet heb gezien. 'Dat is sneu' hoor ik sommigen denken. Ik gebruik als excuus maar dat ik nog borstvoeding geef (en dat is niet gelogen). We gaan binnenkort maar eens de logeerpartijen uitproberen. Men zegt dat het goed is om te leren loslaten. Ik vind loslaten een ramp. En 'men zegt' vind ik ook maar zo wat, lekker vaag.

Wat men zei over onze onverzekering gaf mij dan wel weer een beetje hoop, waarschijnlijk betalen de eigen verzekeringen (van onze buren) de schade. Men zei namelijk dat er niet zo gauw verhaal wordt gehaald bij een particulier. In dit geval vind ik wat men zegt wel prettig. Nu maar hopen voor goodwill bij de verzekeringen en voor een diepe zucht als alles achter de rug is.