Lekker staren en hard peinzen ('wat ga ik typeren!?'). Af en toe op het beeldscherm gericht, maar ik probeer meer nog bij de overburen naar binnen te gluren. Niet dat me dat gaat lukken, op één of andere manier lijken de overburen niet van daglicht te houden. We hebben grote ramen in huis en ik laat door die ramen het liefst zoveel mogelijk zonlicht komen. Dat is wel even anders aan de overkant. Gelukkig bemerk ik af en toe wel leven bij enkele huizen. De huizen zijn in elk geval bewoond. Dat is bij het huis rechts tegenover ons nog onduidelijk. Of er woont een kluizenaar of er wonen wietplantjes. Dat vermoeden hebben wij al een tijdje. Maar de grote vraag is of ik me daar dan druk over moet gaan maken. Wietplantjes zijn rustig, ze maken geen herrie, vieren geen luidruchtige feestjes, zullen nooit bij ons naar binnen gluren, maar als je daar waterschade hebt kan het misschien wel weer te lang duren voordat iemand erachter komt en dan heb je een reusachtig waterballet. Maar gelukkig zijn het niet onze buren en bovendien hebben de vermoedelijke wietplantjes een bovenwoning, dus zou er eerder waterschade bij hun vandaan komen dan elders. En dan zouden we in elk geval weten wat er in het huis woont!
Het klinkt eigenlijk wel alsof ik een soort van stalker ben, dat is niet zo hoor. Ik heb overigens wel eens last gehad van een stalker en dat is niet zo leuk. Behalve dat ik naast debiele Diddle dingen ook een berg van de beste chocolade kreeg. Nou vooruit dan maar, de mystery guest mocht me wel een tijdje stalken.
Misschien dat het sommige-vrouw-eigen is, maar ik vind het heel leuk om bij huizen naar binnen te kijken, te kijken naar hoe mensen hun stulpje hebben ingericht. We wonen hier nu bijna een half jaar, maar ik heb er geen idee van hoe de huizen van de overburen eruit zien! Dus dat wordt een keertje koffie leuten. Dat zal bij de wietplantjes wel een spraakzame boel worden! Mits ik binnenkom.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten