Dom varkentje

En dat mag wel eens gewassen worden. Ja, ik voel me soms echt een dom varkentje. Het is wel een beetje sneu voor varkentjes, want dat zijn echt de domste beesten niet. Maar, ik voel me dan toch een varkentje.

Soms vergeet ik gewoon na te denken. Dat is niet zo slim. En om dan ook nog eens domme dingen te gaan zeggen dat is verre van slim. En daardoor ben ik een vuil varkentje. Niet dat het me wordt aangerekend, alhoewel het wel zo voelt. Maar dat is denk ik eerder mijn probleem dan God's probleem.

Het is eigenlijk een schande dat ik het vulsel in mijn hoofd niet optimaal gebruik. Niet dat alles met de hersenen moet beuren, maar om slimme dingen te zeggen zijn die kwabben best handig. En ze zijn er ook om van te voren over dingen na te denken. En dat laat ik af en toe achterwegen.

En dan ineens iets anders. Sta je in de winkel, Roos in het winkelwagentje. Ze vindt dat aan-een-ander-winkelwagentje-vast-maak-ding erg lekker. Het is koud, je kunt er goed op kauwen en bovendien kan ik het niet uit haar buurt houden. Andere speeltjes aan het wagentje laten haar koud dus denk ik maar 'ach, is goed voor d'r weerstand'. En dan komen er ineens mensen op je af. Nee op Roos. 'Lief kind, dat is heel vies!' (met een boodschap naar moedertje: 'dat laat je je kind toch niet doen?') Ja, lieve help, wat moet ik dan?

Een andere vrouw kwam in de winkel met het idee om een sjaal om Roos te binden zodat er minder valgevaar is. Dat was een aardige opmerking. Ze begon dat haar oudste 24 was. Ik zeg: 'oh, dat ben ik ook'. Ze schrok en zei: 'ja, maar ik word volgend week pas 51.' Ik weer: 'joh, mijn moeder is 52 (ja toch mam?).' En ze schrok nog heviger.
Ik heb haar maar gauw gefeliciteerd met haar aanstaande verjaardag en ben weg gegaan. Dat was geloof ik een grote schrok voor haar, dat je dus wel jong oma kunt worden. Of jong moeder. En dan gebruik ik wel mijn kwabben: 'wat is jong?'