Dát is een goed verhaal. En het is nog een waargebeurd verhaal ook. Ik check net eventjes m'n blog en zie dat een soortgelijke gebeurtenis ook mij is overkomen. De wonderbaarlijke vermeerdering van het aantal lezers!
Ik gok een foutje in het 'count' apparaat, van de 5000 lezer ineens 11.000!
Of alle Stanislas leerlingen hebben mijn blog gevonden en dan ben ik toch iets minder blij. Of misschien ook niet.
Nu ik het toch even over deze blog heb, afgelopen dinsdag heb ik meegedaan aan een onderzoek voor het TNO. Ze hebben een nieuw concept ontworpen voor een netwerkruimte op de tv. Helemaal spacie natuurlijk. Net zoiets als hyves en facebook, maar dan anders.
Ons (groepje computer nerdo's) werd gevraagd naar ons gebruik van dit soort ruimtes op internet en daarna moesten we commentaar geven op het nieuwe concept. Ik zit net te denken of ik geen geheimhouding heb ondertekend, maar dat is geloof ik niet het geval, dus we gaan vrolijk verder.
Conclusie wat betreft het bloggen was dat het pas interessant wordt als je weet dat de blog gelezen wordt. Daar heb ik dus die 'counter' voor. Maar er werden ook vragen gesteld van: 'waarom blog je', 'wanneer gebruik je hyves en waarvoor?' etc. etc.
Het was grappig om te beseffen dat dingen als hyves eigenlijk heel serieus zijn. Er is markt voor, kan geld mee verdiend worden dus heel snuggere studiehoofden die 'onderzoekers' worden genoemd zijn reuze geïnteresseerd.
Eigenlijk is het vaak onnodige tijdverspilling en soms is het gebruik van facebook of hyves handig om afspraken maken, berichtjes te versturen zonder postzegel te hoeven kopen en een brievenbus te zoeken (die tegenwoordig schaars zijn). Maar het voelde goed om eens serieus te praten over deze manier van dagvulling. Mijn persoonlijke conclusie naar aanleiding van het onderzoek is dat ik bang ben dat mijn kinderen later niet eens weten wat een postzegel is, of dat ze allemaal op een ander apparaat contacten onderhouden. Opa en oma kennen ze allemaal van de beeldbuis (dankzij de webcam) en spelletjes spelen ze alleen maar achter de pc. Buiten spelen, 'wat is dat?', is niet meer en uiteindelijk blijven er hersendode mensen over die zijn vergeten om te leven.
Dat gaat hem mooi niet worden!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten