Stond ik pas op het punt om vanuit mijn werk naar huis te racen op mijn gazelle, is m'n band lek. Aarghh!! Ik dacht dat mijn wereldje instortte, help, hoe kom ik nu thuis? In eerste instantie wilde ik m'n racemonster op het werk laten staan en dan met ov naar huis. Maar laks dat ik ben had ik mijn portemonnee niet bij me en lui dat ik was had ik de puf niet om eerst 20 minuten naar de tram te lopen om bij het uitstappen wederom 20 minuten naar huis te lopen. Bellen naar Marinus en Roos vertellen dat ze nog maar even moest wachten met d'r moedermelkdorst. Ze zou maar water moeten drinken en hopen dat ik op één of andere manier naar huis toe kon komen. Met de auto opgehaald worden? Aantrekkelijk idee, maar niet haalbaar voor Marinus en Roos.
Dus toen bedacht ik me dat mijn fietspomp verstopt zit onder mijn fietstassen (zonder rijbewijs zijn die tassen onmisbaar!) en dat deze pomp (nog) niet gejat was (zoals de zichtbare pomp op mijn vorige, gestolen fiets). Joepie, ik kon tenminste proberen de band op te pompen. Ik hoopte, bad en had een lichtelijk vertrouwen dat ik het wel zou redden naar huis; ik en mijn fietspomp. De fiets was mij goed gezind want het beestje heeft me netjes thuis afgeleverd. En eenmaal thuis liep de band weer leeg. Ik blij, Roos blij en de fiets nog droevig vanwege zijn handicap.
Maar daar gaat gauw wat aan gedaan worden.
Ik bedacht me in elk geval net dat ik niet meteen bij de pakken neer moet gaan zitten, ik ben op mijn zadel gaan zitten en als een gek gaan trappen, dat leverde pas goed resultaat!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten