dinsdag 22 juni 2010

Mond op mond

Beademing. Tjonge, dat is een verademing he. We gaan het toch niet over zoenen hebben!

Met kinderen erbij is mijn leven ineens drastisch veranderd. Niet meer zo zorgeloos als altijd. Ik bedenk soms de avond ervoor al dat ik de cashewnoten - voor door de couscous de volgende avond - heel fijn moet hakken, omdat er doemscenario's door mijn brein afspelen wat er mis zou kunnen gaan met een hele cashewnoot in Roos d'r keel. Dat was een lange zin, maar ja, zo is het maar net. Ik wil nog steeds eens een keer kinder EHBO leren. Dat is nooit verkeerd.

Maar je kunt natuurlijk ook gewoon thuis mond op mond beademing oefenen. Maar dat doe ik dan wel met Marinus. Gaat toch een beetje de zoenrichting op he? Maarja, gisteravond dacht ik dat ik wel even kon oefenen. Dus ik vroeg Marinus om te doen alsof hij dood was. Dat is geen alledaagse vraag dus hij schoot lichtelijk in de lach. Toen bedacht ik me dat de beste mond op mond beademing manier voor ons gewoon kietelen is. Ik zeg: 'tjonge, ik hoef je maar te kietelen en je bent weer levend.
Dat is makkelijk. Als ik iemand op straat zie liggen dan weet ik wat ik moet doen, gewoon kietelen dus!'

Zie je het voor je? 'Mensen, aan de kant, ik heb mijn EHBO! Ja, ik weet wel wat ik moet doen, opzij hoor!'
Makkelijk zat!

Geen opmerkingen: