Liefde is..

samen kunnen lachen.

En soms is liefde ook gewoon..

elkaar liefdevol uit kunnen lachen.

Marinus is bij de tandarts geweest. En de tandarts heeft een boel kwaliteiten. Zo heeft ze, behalve één van Marinus z'n wortels verwijderd, hem ook veranderd in een Groot Behaard Schattig Maar Pijnlijdend Hamstertje. En omdat Marinus me gisteren zei: 'tja.. een paar jaar geleden heb ik ook om je gelachen toen jij op een hamstertje leek', leek het me meer dan gepast om hem nu ook liefdevol uit te lachen. En dan moet hij stiekem meelachen en dat gaat niet, dat doet pijn, des te grappiger het wordt. Ik ben al een redelijk sadistische vrouw. Om zijn pijntjes te verwerken (hij stoot z'n teen bijvoorbeeld) moet ik altijd een beetje lachen. Naar he?
Maar ach, dat doe ik eigenlijk alleen omdat ik het gewoon heel zielig vind.
Ik bedenk me net dat dat heel raar moet klinken. Ik moet niet lachen als ik allerlei rampen op tv voorbij zie komen hoor! Even voor de duidelijkheid.
Daar huilen we om.

Belangrijke boodschap van vandaag is de gouden tip voor het huwelijk: samen kunnen lachen, zelfs als het pijn doet.