Au

Dat bevallen pijn doet weet iedereen.
Een ontstoken teen doet ook pijn.

Marinus is zich aan het voorbereiden op de baby. Dat doet ie door wat meer uit mijn handen te nemen en bij elk zuchtje of pufje te roepen: 'oh.. is het begonnen dan?!'
Ik zucht en puf wel eens, maar vaak onbewust. Of gewoon omdat Roos zwaar is, ik conditieloos ben en m'n rug iets meer voel. Maar nu wilde ik me voorbereiden op de bevalling en dacht ik dat ik m'n nagels wel kon lakken. Niet felrood of oogverblindend roze, maar toch bedacht ik me dat ik m'n voeten wel eens mocht bijwerken. Je moet er toch een beetje appetijtelijk uitzien? Toch?
Maar dat verliep niet helemaal zoals gepland. Verkeerd knipje = ontstoken teen.

Dus de afgelopen dagen heb ik af en toe in de soda gezeten.

Marinus ligt op de bank, ik zit met m'n voet in de soda en oefen wat druk uit op m'n teen. Dat was even een 'au' verzuchten. 'Verrek, dta doet pijn.'
En ja hoor, Marinus schiet overeind, zet grote ogen op en roept: 'is het begonnen?'
Ik: 'wat begonnen? Teenweeen, ja daar heb ik last van.'

Marinus gaat weer liggen en ik begin het eigenlijk wel leuk te vinden. Ik oefen nog eens druk uit op m'n teen, in de hoop dat de ontsteking gauw voorbij is. En ja hoor, weer vliegt ie overeind. En ik lig in een deuk!