In opdracht van..

Een verveelde vriendin die eigenlijk heel hard aan het werk is.

Eigenlijk is deze blog heel wiskundig. Ik heb wiskunde altijd heel leuk gevonden. Vooral omdat ik toen zo'n heerlijke melige puber was die overal een grap in zag. Zo noemde ik en m'n gang (op z'n engels gelezen) meneer Koolmus, meneer de Koolmeester. Lachen man!
De formule gaat als volgt:

GTST + koffie = diep zinken.

Dit verreist enige uitleg vrees ik, dus hier komt ie:

Deze vriendin die heel hard aan het werk is momenteel is een rasechte theeleut. Bijna eng gewoon. Is het geen warme thee (die ze zo koud laat worden dat ze 'm als ijsthee kan drinken) dan drinkt ze gewoon ijsthee. Met een scheutje melk. Niet die ijsthee hoor, misschien wel het proberen waard?

Ik dacht dat ik haar redelijk heb leren kennen de afgelopen anderhalf/twee jaar, door babykomst zijn wel elkaar meer gaan zien. Maar sommige dingen wist ze goed geheim te houden. Gisteravond biechtte ze op dat ze naar GTST kijkt. Mijn mond viel open en mijn ogen rolde bijna uit hun kassen. Dat was iets wat ik zo niet bij haar vond passen. Ik had er eerlijk gezegd ook nooit bij stil gestaan of ze dat uberhaupt zou kijken. Maar alé.. ze kijkt GTST en moest dat gisteravond nog eventjes zien. Prima wat mij betreft. Ik ken sommige figuren uit de zeepserie. GTST was in de Bieslandhof altijd een verplicht nummer als ik met collega Marian moest werken. Die moest om 20.00 (koffiepauze) GTST kijken. En alle bellen van bewoners die hun bed uit rolde/vielen/wurmden (uit zweedse banden die tegenwoordig niet meer mogen) waren voor mij. Prima. Ludo en Barbera kunnen mij gestolen worden.

Van de ene verbazing rol ik vandaag in de andere. Je raad het al, theeleut drinkt koffie! Wat?!! Koffie??!! Hoor ik dat goed?! Dat zwarte drabje dat stijf staat van de cafeine??!! Dat?!
Ja, ze ging voor zichzelf een bakkie pleur zetten (lekkah op ze haags), om haar werk goed te kunnen doen. Dat betekent in haar geval met deze nieuwe baan vooral wakker blijven.
Opnieuw viel mijn mond open, rolde mijn ogen bijna uit mijn kassen en verloren zelfs mijn tanden haast hun grip. Vriendin drinkt koffie. Tjonge.. Nog nooit, werkelijk nog nooit heb ik koffie in haar buurt gezien, heb ik haar het woord 'koffie' horen gebruiken. Ze hebben thuis niet eens koffie (behalve van die instantkoffiezakjes die je soms gratis ergens bij krijgt en die mogen wij - de visite - dan opdrinken).

Ze merkt zelf op dat ze toch wel diep gezonken is. Ik vind het alles meevallen, ben natuurlijk wel verbaasd.
Ik zeg haar dat als ze koffie drinken vergelijkt met diep zinken, zij dan nog aardig drijft, maar Marinus als een baksteen op de drabbige koffiebodem ligt. Haar vraag of ik kan reddingszwemmen kan ik alleen beantwoorden met dat Marinus mijn oefenbaksteen is. (Hij houdt zelf trouwens niet zo van zwemmen, dus ik moet goed oefenen!!)

Laten we hopen dat haar zinktheorie niet klopt. Ik vind Marinus op het droge veel gezelliger. En vriendinnen die GTST kijken en één keer in hun leven koffie drinken vind ik geweldig! Zo blijf ik me af en toe verbazen :)