Vreemde hersenspinsel.
Ik zie een foto van een allerschattigst babytje. Met een luier aan met op de luier, de bilzijde, een katje. Dat noemen we schattig toch?
Nu moest ik meteen denken aan een meisje bij mij op de middelbare school. Ze had forse billen (in veel landen ben je dan zeeeer gezegend), een strakke broek, daarboven ook nog een te strak truitje, maar het allerbelangrijkst; op haar broek, haar bilzijde in grote letters haar naam. Zodat niemand zou vergeten welke verschijning nu net langsliep.
Dat heeft haar wel het nodige commentaar opgeleverd en uiteindelijk, door haar kledingarmoe, een ritje naar huis om iets anders aan te trekken.
Wat een lief babytje al niet te weeg brengt in mijn brein, fijn.
Ik ben overigens blij dat dingen mij te binnen schieten. Mijn geheugen is een zeef en elke herinnering is er weer één.
Ik zit wel eens te denken aan mijn allereerste herinnering, hoe oud ik toen was.
Ik denk dat dat de herinnering is dat is de film Assepoester heb gezien in Vaassen, bij het buurmeisje van mijn opa en oma en een vriendinnetje to be. 6 jaar was ik?
De Man-bijt-hond-vraag van vandaag:
Wat is uw vroegste herinnering?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
HAha, dat is onze baby, dat weet ik zeker ;-)
Een reactie posten